Trage Tocht Sint Antonis, zaterdag 26 oktober

Voor het gevoel wat verder weg, maar met de auto in een halfuurtje te doen: wandelen in de prachtige omgeving van St. Tunnis. 

We zijn met z'n zessen (twee mannen, vier vrouwen) en twee hondjes gestart bij de kerk van St. Tunnis. 

De wandeling loopt eerst door het boerenland richting Ullingen (met die aparte Mariakapel). Daar liepen we langs de rand van de Ullingse Bergen over een mooi heuvelkam-pad met mooie uitzichten. We liepen rond en over de heidevelden en over vooral de brede (en soms blubberige) wegen in het St. Anthonisbos. Het was bijzonder rustig overal, een paar fietsers, enkele wandelaars. Het was ook nog eens heel erg mooi, zonnig en warm herfstweer, dus helemaal niet erg dat we een groot deel in de schaduw liepen.

We kwamen langs een stukje Peelkanaal (Defensiekanaal) dat ik nog niet kende, maar erg mooi, met kazematten in de buurt (onderdeel Peel-Raamstelling tussen Roermond en Grave uit WOII). 

Tegen het einde (ca. 15,4 km van de 17) kwamen we langs de geplande horeca: 'De Heksenboom', waar het redelijk druk was op het terras, maar niet zo druk dat onze bestelling zó lang op zich moest laten wachten....

Helaas had een van de deelneemsters (Lenie) na de laatste brug over het Peelkanaal pijn opgelopen aan haar kuit, en die verdween niet met rust. Dus noodgedwongen moest zij (heel sneu) op het terras aldaar wachten tot haar chauffeuse Marianne haar op kon halen na afloop van de wandeling. 

De wandeling naar het dorp na de horeca was niet lang en ik hoor binnenkort graag hoe het verder gegaan is. Want we laten deelnemers niet graag achter! Lenie: veel sterkte bij het herstel!

Onderstaande foto's heeft Bart genomen, dankjewel:

 Peelkanaal

Ullingse Bergen, vlnr: Lenie, Rob, Joke, Marianne, ik

Onderstaande foto's heeft Rob genomen, thx:

Prachtige herfstfoto, breed pad om de heide heen

ik bij het ven op de heide

Indrukwekkende XL-paddenstoel in het bos met Marnie ernaast om de hoogte te laten zien

Zondag 20 oktober: Geopad NL-01 Molenhoek/Mookerheide

Vandaag hebben we met z'n zessen (drie mannen, drie vrouwen en twee hondjes) de voor ons nieuwe route Geopad NL-01 gelopen, startend bij het station Molenhoek/Mook. Marianne en Lenie waren dan ook met de trein gekomen, best handig!

Anders dan de naam doet denken gaat deze route niet óver de Mookerheide (okay, 100 meter wel), maar vooral eromheen en over de schansen. Daarnaast is het een verrassend leuke route langs het gebied Klein Amerika met prachtige uitzichten, een stukje struinen in het bos (één stuk - smal paadje - was wel erg overgroeid met bramen en eikenboomtakken). We liepen door het Korendal, over de Keizerskop, langs het Zevendal, Startsedal en door het Herrendal. Al vrij vroeg in de wandeling kwamen we langs 't Zwaantje, maar we vonden het allemaal nog te vroeg om te pauzeren. 

De wandeling begon wel héél bijzonder: bij het station stond een drumband van de fanfare en onderweg kwamen we doedelzakspelers en nogmaals drummers en koperblazers tegen. Maar niet alleen dat: we liepen te midden van vele fanatieke en vooral serieuze lopers en controleurs van het 'Molenhoeks Makkie', een run van 5-10-15 km die vandaag plaatsvond. Zou onze minister-president Schoof er ook tussen gelopen hebben? Dat was dan vast degene die óns een fijne wandeling wenste.. (achteraf las ik dat de premier de halve marathon in Amsterdam had gelopen).

 Aanmoediging onderweg (foto: Rob)

Traian vond het lawaai allemaal maar niks en kroop bijna op zijn buik over de grond bij deze ontvangst- en aanmoedigingsplekken. Nou ja, weer wat geleerd.

Gelukkig staken de hardlopers niet de Groesbeekseweg over, en wij wel. Toen was het ineens lekker stil.

De wandeling gaat tussen stuwwallen en door dalen en langs de vele miljarden jaren oude stenen bij de St. Jansberg.

We vonden het zonder uitzondering een leuke en uitdagende route, dus hij blijft erin! 

Albert probeert ons wat te verkopen en runderen vlakbij de Mookerschans. Foto's: Rob

   

 Mookerschans met Bart bovenin! Foto: Rob

Trage Tocht Hernen, zaterdag 12 oktober

Met drie mannen, drie vrouwen en twee hondjes vandaag de mooie tocht in de omgeving van Hernen/Bergharen/Leur gelopen, startend bij het kasteel in Hernen.

Het is en blijft een simpele (lijkt zo) maar toch lastige route door alle lussen die redelijk parallel aan elkaar lopen. Doordat ik even niet oplette namen we na de Hernense molen (1e passage ervan) even de verkeerde afslag (rechts i.p.v. links), maar daar kwamen we wel snel achter omdat we opeens al bij het tunneltje zaten dat aan het einde van de wandeling zit. 

Via de landgoederen en bossen van de Heerlijkheid Leur bij de Leurse Hof aangekomen (halfuurtje later dan gepland), waar we heel relaxed gezeten hebben en ook langer dan anders, lekkere appel- en kersentaart, broodje en drankjes.

Toen was het nog heel even zoeken in het Leurse bos naar het juiste met herfstbladeren (van vorig jaar) bedekte pad. Maar dat is het voordeel van samen navigeren: zo kom je er altijd wel uit.

De beukenlanen (vele vele beukennootjes) in de Hernense bossen zijn prachtig en grotendeels oeroud.

Traian heeft weer geoefend in het ietsje rustiger moeten blijven als er vee (schapen/paarden/pony's/runderen) in de buurt is, want is onvermoeibaar als het om opjagen zou gaan. Wat hij dus zo goed mogelijk af dient te leren. Marnie liep ook prima en samen ongeveer de dubbele afstand!

Volgens Wies hebben we op cultureel gebied de bouwstijlen van de Middeleeuwen tot aan nu kunnen bewonderen (het een wat beter gereserveerd dan het ander en het een wat smaakvoller dan het ander). 

Al met al was het ruim 17 km. Chapeau voor iedereen! Met name ook voor Marianne die net gisteren uit Oezbekistan geland was (!) en natuurlijk voor Bart, die ook pas vijf dagen terug was uit Canada.

Alle onderstaande foto's heeft Rob genomen, dankjewel!

Hernense molen

Zo mooi deze  Hampshire Down-schapen!

Marnie

Kasteel Hernen (kasteel van Floris)

Best nat, richting Bergharen

Bij het kasteel, korte pauze na de eerste lus: Wies, Marianne, Bart en Joke