Vrijheidswandeling 24 april 2021

 Bijgaande foto's zijn gemaakt door Gonny, dank!

José, de hondjes en ik (Derde Baan)

Vrijheidsmuseum

Vrijheidswandeling 24 april

 Deze foto's zijn genomen door José Rutten, dank!

Koepel van het Vrijheidsmuseum

Joke, de hondjes en ik

Dalmatische koe

Verslagje Vrijheidswandeling 24 april door José

Vanmorgen vroeg op de fiets vanuit woonplaats Bemmel naar het Vrijheidsmuseum in Groesbeek voor de mooie Vrijheidswandeling (9 km) met 'En Route'. We waren met z'n negenen en vier hondjes. Onderweg wel wat wandelaars tegengekomen, maar relatief was het rustig.

De wandeling is een mooie ronde in het gebied tussen Wylerbaan en Zevenheuvelenweg, met een stukje Pieterpad en Airbornpad. Het is een gebied dat sterk aan de Eifel doet denken!
Het was ook nu weer prima wandelweer... lekker zonnetje!

Genoten van de omgeving en van de mensen, thanks! 😄

José

Vandaag hebben Bart en ik samen een nieuwe route verkend, in het gebied rond de Graafse Raam, met als startpunt de kerk van Escharen. Een mooie, vooral stille wandeling, geen moeilijkheidsgraad. Het aantal km's is goed te doen: 9 km. Het was prachtig wandelweer vandaag, in dit vennengebied was het nu al bijna té warm! In het kapelletje aan de Campagnelaan natuurlijk een kaarsje aangestoken. Veel vogelzang gehoord en mooie vlinders gespot. Dank Bart voor het meelopen en de gezelligheid!

Trage Tocht Ooij, 18 april 2021

 Deze foto's zijn door Gonny gemaakt, dank!

Verslagje wandeling 18/4 van José met de foto's!

Trage Tocht Ooijpolder. We maakten vandaag met acht personen o.l.v. Annette een prachtige wandeling door het rivierenlandschap van de Ooijpolder. Het eerste deel van de route grotendeels over boerenlandpaden met gras onder onze voeten. We liepen langs water, tussen heggen, langs wilgen en tussen de velden. Vanaf de graspaden hadden we mooi zicht op het kerkje van Persingen en op de beboste stuwwal bij Beek-Ubbergen. In de verte de bruggen van Nijmegen. Een luid gekrakeel van vogels, een eindje onderlangs de Waalbandijk, met zicht op plassen en rietvelden. Dan volgt een bijzonder klinkerweggetje (Langstraat) door de Groenlanden, een nat moerasgebied, met halverwege een uitkijktoren, richting Bisonbaai. Een mooi pad voert ons langs en over de plas naar het alom bekende Oortjeshekken. Op het laatste deel van de wandeling nog een keer dwars door de weilanden en over een paadje langs plassen terug naar Ooij. Een stralend zonnetje en leuk gezelschap. Thanks allen!

Vandaag hebben we genoten van het prachtige weer én de mooie natuur in de Circul van Ooij, Groenlanden en rond de Bisonbaai. Enkele mooie runderen van dichtbij gespot en véle pinksterbloemen en madeliefjes. We waren met zeven vrouw en één man, en twee hondjes (helaas hadden enkele deelnemers wegens blessures af moeten melden). Op de Ooijse Bandijk was het alweer gruwelijk druk, gelukkig kun je te voet daar snel van afwijken. De stemming zat er goed in vandaag! Deze wandeling houden we er zéker in, iedereen was voldaan. Al met al 14 km gelopen in een goed tempo. Dankzij de lekkere koffiedrankjes van Bart konden we de (drukke) to-go aan ons voorbij laten gaan. Dank Bart!

Even mezelf voorstellen ..

Op de blog kun je lezen wat wandelgroep 'En Route' inhoudt, en hoe het werkt. Ook heb ik mijn hondjes Sofia en Lorenzo aan je voorgesteld. Nu zal ik nog kort iets over mezelf vertellen:

Ik ben, als jongste van zes, geboren en opgegroeid in het Noorden van het land, in Steenwijk (Kop van Overijssel), om precies te zijn. Zo lang ik me kan herinneren was ik liefhebber van natuur, dieren en buitensport. In de omgeving van Steenwijk had je de bossen (De Eese, Woldberg), maar ook Giethoorn, de Weerribben, de Belterwijde (wiede) en Beulakerwijde waren op fietsafstand, en daar was ik dan ook zeer regelmatig (zomers) te vinden. Om te zwemmen, om te zeilen met een vriendinnetje, of om aan de bruggetjes te 'hangen' met een vriendinnetje in Giethoorn (en zo de varende toeristen de stuipen op het lijf te jagen). Tijdens vakanties (in Nederland, met name Terschelling) gingen we regelmatig met de boswachter op pad.

In ons gezin nam muziek een grote plaats in, en tijdens de wandelingen kun je mij soms betrappen op het zingen van liedjes uit mijn jeugd... of Duitse Schlagers (sorry).

Na gewoond te hebben in Hilversum, Zwolle en Nijmegen (werkend als verpleegkundige en later als I.C.- en coronary care-verpleegkundige) ben ik eind jaren '90 met mijn toenmalige (Duitse) partner Jochen op De Horst (Groesbeek) gaan wonen, waar we een klein, schattig huisje verbouwd hebben. Hier konden we ons paard Juweel (KWPN, v. Darwin, ruin) en later ook IJslandermerrie Litfara (Lotje) thuis stallen, met honden Sjouke (wetterhoun) en Bijke (mix herder). Ook konijnen, cavia's en katten ontbraken er niet. Later kwam er nog 'gezinsuitbreiding' met de al op leeftijd zijnde, pittige Connemara-merrie Easter, maar toen waren we al terugverhuisd naar Nijmegen en waren de paardjes gestald in o.m. Dld.

Onze voornaamste tak van paardensport was de endurancesport (met Juweel), reden waarom ik de omgeving Groesbeek en het Duitse Reichswald goed heb leren kennen en er sterk gehecht aan geraakt ben. Het zal je misschien niet verbazen dat wij, vanuit Groesbeek, ook gecombineerde nationale/internationale wedstrijden organiseerden. Door de wedstrijden leerden we ook andere prachtige gebieden in Nederland en de Eifel kennen. En een hoop leuke, sportieve 'paardenmensen' natuurlijk. Gedurende een aantal jaren heb ik het landelijk wedstrijdsecretariaat van de Dutch Endurance Riders onder mijn hoede gehad (nu opgegaan in KNHS).  

Na gedeeltelijk arbeidsongeschikt te zijn geraakt heb ik nog vanuit huis gewerkt als medisch typiste, ook in de paardensport kon ik hier mijn ei kwijt: als redactrice en correctrice van paardenbladen (IJP en Her&DER) en tevens twee boeken over IJslanders. Daarnaast heb ik nog een aantal jaren les gegeven in medische vakken aan een avondopleiding voor volwassenen.

Inmiddels is dit verleden tijd. Ik woon sinds 2016 alleen met mijn honden en twee gebroeders kater: Zorro en Garfield, beide 17 jaar. Ik was in 2018 medeoprichter van 'Waalstappers' en van daaruit heb ik deze wandelclub geïnitieerd.

Ik geniet van het luisteren naar klassieke muziek, van de wandelingen, alleen of met de groep, van mijn tuin en het prachtige uitzicht dat ik heb over het Maas-Waalkanaal. Mijn energiehuishouding is door een aantal medische problemen behoorlijk verstoord, dus zijn de 'drie R-en' voor mij van levensbelang. Wandelen gééft mij energie, mits ik tussendoor voldoende tijd en ruimte heb om weer op te laden.

Ik ben dolgelukkig met mijn wandelgroep, we raken met elkaar in een steeds betere conditie en het is fijn om nu ook wandelingen tot 15 km ertussen te plannen, voor de liefhebbers. De sociale contacten zijn fijn en het is goed te weten dat je steeds weer nieuwe vrienden kunt maken.

Dit was in een notendop mijn verhaal, dank voor het lezen! Ik hoop dat je de fotocollage leuk vindt!