Proefwandeling Oeffeltse Weidentocht, zondag 30 april 2023

Vandaag met dat prachtige weer kon ik echt niet stil blijven zitten, dus samen met trouwe proefwandelaar Bart en de twee hondjes een nieuwe route gelopen: De Oeffeltse Weidentocht van 15 km, een wandeling door de uiterwaarden (weiden) van de Maas bij Oeffelt en door natuurgebied De Vilt bij Beugen. De Vilt kennen we van de wandeling die in Beugen start. 

Omdat ik heel verstrooid bij de kerk in Mill zat te wachten en Bart keurig op tijd bij de kerk in Oeffelt (wat het startpunt is) stond, waren we elkaar ws. nooit tegengekomen. Gelukkig zijn er mobiele telefoons.. 

In de Oeffeltse weiden lopen runderen, maar ook drie Belgische (of Zeeuwse) paarden, van wie één ons heel interessant en aardig vond, maar Lorenzo en Marnie vonden dit toch wel minimaal 80 maatjes te groot. Ook werden we nog door twee aanspanningen ingehaald en waren er meer ruiters te paard.

Heel fijn gelopen, beetje verbrand, aardige mensen tegengekomen die ook van het mooie weer genoten. 

Na ruim drieëneenhalf uur kwamen we, wel enigszins vermoeid, weer bij de kerk aan. Deze wandeling is echt een aanrader en komt dus erbij op het repertoire!

Deze foto heeft Bart gemaakt:

En deze komen van de site: Klik Print en Wandel:

Trage Tocht Bemmel, zaterdag 22 april 2023

Vandaag met een klein maar dapper clubje (4 heren, 3 dames en 2 hondjes) gewandeld in de Bemmelse Waard, vanuit Bemmel city tot rand park Lingezegen/Sprok; een prachtige wandeling door de uiterwaarden en langs de diverse wateren en de zandwinning (van Gendt). 

Bij de strandjes kon Lorenzo lekker even zwemmen en stokken ophalen en maakte Marnie kennis met het staan in (iets) golvend water. Het weer was lekker zonnig en zelfs wat klam.

In de eerste helft waren sommige stukken nog best blubberig, maar er zitten ook stukken verharde weg (zonder auto's) in deze route. In de tweede helft is het onderlangs de dijk best lastig lopen (schuin), maar zoals we weten houdt Rob Wolfs van de Trage Tochten ervan om ieder stukje grasland 'te benutten'. Wat ook wel weer fijn is omdat op de dijk er best hard gereden wordt door auto's en wielrenners.

We hebben aan het strand gepauzeerd en nog een paar keer kort tussendoor. Het tempo was gemiddeld 4,8 km/uur, prima dus!

Sommige stukken in stilte gelopen, aan het einde hoorde je de merels prachtig fluiten, en warempel, net toen we op het terras van 'De Buren van', arriveerden, begon het te motregenen. Maar we konden buiten zitten onder de tent, met koffie, ijs en een biertje (voor mij).

Dank Bart voor de leuke foto langs deze mooi begroeide dijk:

Zondag 16 april, wandeling klimmen en dalen Duivelsberg en platteland van Ooij

Onder leiding van Jeanette van der Zande hebben we vandaag een fantastisch mooie wandeling gemaakt over en langs de Duivelsberg, Keteldal, deels N70, daarna Wylerbergmeer en platteland Ooij, langs de Nôtre Dame en Filosofenweides/-dal terug naar het startpunt. Het was een best pittige wandeling, meteen vanaf het begin, wat betreft klimmen (en dalen). 

Een enkeling had er na zo'n 8 km's wat moeite mee, maar uiteindelijk hebben we 10,6 km gelopen. Dank Jeanette voor deze mooie, deels geïmproviseerde route! Rondom het trekveer was het nu te nat, maar dit alternatief was zeker niet minder!

Het weer was echt fijn om te lopen, soms zelfs wat te warm voor onze 'kledingkeuze'.

Het tempo was 4,7 km/uur en dat vind ik behoorlijk knap met deze zwaarte!

Marnie wordt steeds vertrouwder met het gegeven: lopen met een groep en samen met Lorenzo neemt ze nu haar welverdiende rust.

Na de wandeling wat gedronken op het terras van 't Spijker, en Cees had een ijsje gegeten bij M'IJsjes.

Dank Jeanette voor deze foto: (even bijkomen vóór het eindpunt):

En Bart, dank voor deze foto's, vooral die van het Wylermeer is prachtig en nodigt uit tot mijmering..!

Maandag 2e Paasdag 2023, Zevenhuttentocht Cuijk

 Dit is een erg mooie wandeling, vanaf station Cuijk gestart met 11 deelnemers en 2 hondjes. Eerst richting de mooie kerk, daarna meteen het fietspad langs de Maas, om vervolgens te 'struinen' langs de Maas (prima begaanbaar, met uitzondering van enkele plekken). De bloesems aan de krentenbomen zijn volop in bloei en ook de andere struiken en bomen beginnen uit te lopen, al veel meer dan afgelopen zaterdag in het Groesbeekse bos. 

Na de Maas-route - voorbij en terug naar St. Agatha - naar het Kruisherenklooster, hier was het restaurant geopend en hebben we gekozen voor een wat langere pauze met wat te drinken/ijsje erbij. Op dit terras van het klooster een niet te missen, gifgroen/geel gekleurde plant, bij nazoeken blijkt deze behoorlijk agressief te zijn op de huid: 

Volgens Plinius de Oudere is de naam Euphorbia afgeleid van Euphorbos, een geneesheer van koning Juba II van Mauritanië. De Nederlandse naam wolfsmelk wijst op het melksap dat een belangrijk kenmerk van dit geslacht is. Het sap is vaak giftig, gevaarlijk voor huid en ogen, en de 'wolf' in de betekenis van 'duivel' werd gezien als de veroorzaker. De Engelse naam spurge geeft de reinigende (to purge - "louteren") werking aan van een aantal soorten, zoals kruisbladige wolfsmelk (E. lathyris).

Na deze pauze was het tempo even wat ingekakt, maar verderop liep de hele groep weer als één groep, zeker na de 10 minuten stilte, waarin we ontzettend veel vogelgeluiden hoorden, wat fijn was dat!

Via de bosschages van de 'Zevenhutten' kwamen we weer uit bij het spoor en na nog 1,5 km terug bij het startpunt.

We hebben gelopen met een tempo van ca. 4,5 km/uur.

Dank Bart voor de leuke foto's!

Prachtige kromwilgen in de uiterwaarden

Nedusa, zandwinning

Marnie, Lorenzo and me

Krombeuken- en Hoenderberg-route, zaterdag 8 april 2023

Vandaag, op witte zaterdag, met z'n zevenen (helaas één verslapen afmelding..) de twee wandelroutes van Staatsbosbeheer gelopen in de bossen van Groesbeek vanaf HRC De Wolfsberg. Het eerste deel (Krombeuken, ca. 3,5 km) is een mooi, stil, wat natter gedeelte in de bossen, tussen de twee wegen: Heumensebaan en Mooksebaan. Hier vooral naaldbomen en wat nieuwe aanplant van loofbomen. 

Daarna de Heumensebaan/Rijlaan weer overgestoken om de witte route (Filosofenroute) van SBB te volgen (7 km) richting Muntberg c.q. Hooge Hoenderberg, maar dat was soms even wat verwarrend, doordat de route omgelegd (b)leek te zijn en de bewegwijzering uit twee verschillende aanduidingen bestond. Maar, uiteindelijk hebben we toch mooi in totaal de geplande 10,7 km gelopen die ik in m'n hoofd had en zijn goed teruggekomen bij het startpunt. 

Door het kleine clubje ontstond gaandeweg als vanzelf een stukje stilte, waarin we lekker in een zelfde tempo liepen en de natuur goed konden zien, ruiken en horen. 

Bart kwam helaas best hard ten val, door het struikelen over een boomwortel. Gelukkig alle EHBO ter plekke en geen ernstig letsel. Via de tuin van De Wolfsberg kwamen we terug en daar op het terras met z'n zessen nog wat gedronken en ijsje gegeten, onder de warmtelamp (goed voor de spieren..).

Ook Marnie deed het weer hartstikke goed, zo leuk om te zien!

Stiltewandeling Zyfflich, zaterdag 1 april 2023

Ondanks de matige (natte) weersvoorspelling zijn we met z'n negenen (plus twee hondjes) om 11 uur gestart vanaf de Thornse Molen, voor een stiltewandeling van ca. 7 km. 

We begonnen met een klein buitje, maar niet heel ernstig. Over het fietspad (langs de mooie beelden) gelopen naar het overdekte pleintje in Zyfflich City. Aldaar even gepauzeerd. Daarna was het de bedoeling om een volgende stop in de beeldentuin Nieuw Begin te maken, maar deze locatie was vandaag niet toegankelijk. 

Bij Zyfflich twee verschillende ooievaarsnesten mét bewoner(s) gespot.

Vervolgens zijn we, tijdens een échte regenbui, naar het Wylermeer gelopen, hier was het op het heengaande pad behoorlijk blubberig, maar dat kon ook niet anders na de laatste natte dagen. Langs het Wylermeer konden we enkele (professionele) vissers met rubberen bootjes spotten. Op een gegeven moment ontstond hierdoor een prachtig plaatje (met de Duivelsberg als achtergrond), als uit olieverf gemaakt in de tijd van de Romantiek. Op het laatste stuk ging het weer wat meer regenen, mijn hondjes zagen er inmiddels uit als verzopen katten, maar liggen nu thuis lekker na te soezen, op te drogen en te dromen ..

Bij de Thornse Molen nog wat gedronken, prima, maar echt vriendelijk naar mensen met hondjes zijn ze daar niet.

Het lopen in stilte was ons allemaal heel goed bevallen. Het tempo was ook heel stabiel, rond de 5 km/uur. Op gezette tijden konden we elkaar iets aanwijzen en tijdens de korte pauzes even wat (bij)gekletst. 

Al met al hadden we alle negen een goed gevoel over deze 2e (1e échte) stiltewandeling en we vonden het zéker voor herhaling vatbaar!

Dank Jolanda, voor onderstaande foto's!