Zaterdag 28 oktober, wandeling Zeeland: Door het Oventje, de kleine tocht

Vandaag met z'n achten (helaas één afmelding wegens griep) en één hondje in de mooie omgeving van het dorpje Zeeland gelopen: de Maashorst, en door het Oventje. 

Het was enigszins fris bij de start door een koud windje, maar eenmaal in het bos én warmgelopen was het weer eens perfect wandelweer, met zelfs af en toe een zonnetje erbij. 

Onderweg had Bart nog eerste hulp nodig nadat de glazen fles chocolademelk in zijn tas kapotgegaan was, en hij met een vinger in een scherf pakte. Gelukkig heeft de akela van de groep altijd pleisters mee en was er een andere tas beschikbaar, maar de tas die 40 jaar (!) trouwe dienst had gedaan hebben we achter moeten laten in een prullenbak.

In het laatste stuk van de wandeling was het (zoals verwacht eigenlijk) behoorlijk nat, en zelfs zo nat dat we terug moesten lopen omdat daar alleen met zwemvliezen en een duikpak door te komen was.

Na afloop met z'n allen nog wat gedronken (voor het eerst na de zomer weer binnen..). In een prima tempo ruim 14 km gelopen, nu lekker onderuit!

Dank Bart voor de twee foto's!

Te nat ..., dit was het pad

Naamswijziging: 'En Route 10-17'

Om nog duidelijker aan te geven waar de wandelgroep voor staat, heb ik de naam veranderd in: 'En Route 10-17' Nijmegen.

Dat wil zeggen dat de afstanden 10 t/m 17 km bedragen.

Grappig is dat in codetaal bij de politie code 10-17 betekent: 

Pick up papers / En route

Hoe toevallig kan het zijn!

Zaterdag 21 oktober: proefwandeling Trage Tocht Mook

Met z'n vieren, Cees, Bart, Lianne en ik plus één hondje, hebben we vandaag de proefwandeling 'Trage Tocht Mook' gelopen, een lange boswandeling van ca. 14 km, met wat klimmen en dalen en op het einde over de Heumense Schans. 

Het is een wandeling door de bossen van Groesbeek, sommige delen van het bos dateren zelfs uit de 16e eeuw, andere delen uit de 19e eeuw. We kwamen langs het grotje van De Hooge Hoenderberg en over de Muntberg en de Wolfsberg, plus natuurlijk een stukje Mookerheide.

Het was práchtig wandelweer, ondanks de vele regen van gisteren hadden we daar niet veel last van op de bospaden, omdat het voornamelijk zandgrond is. Daarom is deze wandeling geschikt voor najaar/winter.

Wat opviel waren de vele vele tamme kastanjes al dan niet met bolster. We kwamen een verzamelaarster tegen die deze prikbolsters in haar tuin legt tegen ongewenst bezoek van katten. Idee!

Het was een mooie en gezellige natuurwandeling en hij staat op 3 december op de agenda!

Helaas ligt station Molenhoek/Mook (startpunt) niet in de buurt van horeca, dat is het enige minpuntje van deze wandeling.

Dank Bart voor deze foto's!

Oeh Halloween (Cees bij het grotje)

Lianne, Marnie en ik

Heumense Schans

En dank Lianne voor onderstaande foto's:

Ommetje Bos en Kuil, zaterdag 14 oktober 2023

Vandaag hebben we met zes mannen, vier vrouwen en twee hondjes de leuke route Ommetje Bos en Kuil gelopen, van ca. 11 km.

Deze wandeling gaat vanaf gemeentehuis Malden eerst langs het Maas-Waalkanaal (voor mij een verlenging van waar ik woon, alleen aan de andere kant) en daarna door het mooie heggenlandschap, langs de gedenksteen WOII, door het Lierdal, een stukje omhoog en door de Maldense en Heumense bossen. 

Als je goed oplet kun je deze route heel makkelijk via de vierkante bordjes 'Ommetje Bos en Kuil' lopen, als je start na de bomenrij langs het kanaal, ná het industrieterrein.

Het was prachtig wandelweer, alleen op de pauzeplekken blies er wel een fris windje..

Lorenzo was ook weer mee en dat vond ie duidelijk heel leuk. Marnie vindt het blijkbaar steeds leuker om door plassen te racen (sorry voor de spetters), en picknicktafels zijn voor haar té verleidelijk om nog naar mij te luisteren....

Op het zweefvliegveld was nu weinig activiteit, ik denk door de grilligheid van de wind.

Voor het eerst hebben we de route écht via de bordjes gelopen, tot aan het einde. Dus maar een heel klein stukje bebouwde kom. 

Na afloop bij 'Eten en Drinken' in Malden nog even gezeten met z'n achten in het zonnetje.

Kortom: ik heb het erg naar mijn zin gehad en ik denk dat iedereen het een fijne wandeling vond in een goed tempo! Dank allen!

Bart heeft aan het einde nog deze foto genomen, waar het lijkt alsof het heel erg nat was, maar dat was eigenlijk alleen maar in het laatste stukje Heumens bos.

Zondag 8 oktober, wandeling Groene Wissel St. Anthonis

Vandaag een soort van 'dagtocht' gemaakt met z'n vieren, en één hondje. De oorspronkelijke 17 km werden er ruim 19, doordat we (op een heel andere plek dan bij de proefwandeling gek genoeg) halverwege even het spoor bijster waren. 

Maar het is een prachtig en afwisselend gebied, heide, bos (St. Anthonisbos en Ullingse Bergen), platteland en ook best een levendig brinkdorp. We hebben dus in een prima tempo uiteindelijk ruim 19 km gelopen, met een paar korte pauzes. De route heb ik nu goed op een rijtje, dus de volgende keer kan ik me niet voorstellen dat we weer verkeerd zullen lopen. Maar dat we 19 km aankunnen hebben we dus wel laten zien... Al was Marnie best moe en voelden de drie dames ook wel wat gewrichten piepen en kraken. Dat vooral nadat je even gestopt bent, maar dat geldt vooral voor mijzelf.

Onderweg op het fietspad door het bos was het jammer genoeg wel even druk met groepen wielrenners en mountainbikers.

Bij uitspanning De Heksenboom, bijna aan het einde, hebben we wat gedronken. Omdat Lorenzo alleen thuis was (wel met een uitlaathulp) en we er wat langer over deden dan gepland, zat er (helaas) wat tijdsdruk op de pauze bij de horeca. Maar wel een prima plek daar.

Daarna was het nog een paar km en hebben we deze prachtige en afwisselende wandeling volbracht!

Omdat het vrijwel overal zandbodem is (of verhard) is deze wandeling ook geschikt voor in de winter.

Dank Bart voor deze foto's:

Aardappelveld

En deze foto's heb ik gemaakt:

Zondag 1 oktober, de Groespeelroute

Vandaag, 1 oktober met een temperatuur 's middags van tegen de 25 graden Celsius, de 15 km lange Groespeelroute gelopen vanaf de kerk in Mill. We waren met z'n negenen plus één hondje..

De wandeling gaat eerst langs Kasteel Aldendriel (1477), dan over plattelandswegen, langs de Heimolen (1477), naar bos en heide (en vennen) Molenheide, waar je vanuit het omringende bos verschillende hoekjes van de hei meepakt.

Echt zó mooi daar. En zeker op zo'n prachtige nazomer-/herfst dag als vandaag. 

Sommige stukken heide stonden nog in bloei. Geen runderen gespot, maar wel de uitwerpselen.. En ontzettend veel tamme kastanjes, nog half in de bolster, en veel eikels ook.

Het was langs de Grote Beek (in Natuurgebied Groespeel) prima te doen qua bodem.

Daarna langs het ons inmiddels bekende Duitse Lijntje. Het laatste stuk gaat langs het Peelkanaal, waar enkele kazematten te zien zijn.

Onderweg hebben we 2x ruim 10 minuten in stilte gewandeld.

Voor mijzelf erg wennen dat ik Lorenzo thuis had gelaten, in verband met zijn artrose. Maar Marnie deed het in haar eentje probleemloos en Lorenzo had het thuis ook goed gedaan, dus het was een goede beslissing.

Dank Bart voor het mee navigeren (ik was soms even de kluts kwijt, het is een ingewikkelde beschrijving), maar samen komen we er altijd uit! En dank voor deze foto's: