Zondag 15 juni: Groesbeekse bos/Hoenderberg

In verband met de tropische warmte en benauwdheid van de afgelopen paar dagen (die erg in je lijf gaan zitten) heb ik vandaag een andere, kortere en koelere, route gekozen, in plaats van de gedeeltelijk onbeschutte route vanaf De Diepen van 13 km. 

We liepen met z'n zevenen en twee hondjes vanaf 'De Wolfsberg' te Groesbeek de 'witte paaltjes'-route. Deze route loop ik vaker doordeweeks en blijft in alle jaargetijden een van mijn favorieten! De route is ca. 8 km lang en heet eigenlijk: 'Filosofenroute', wat weer verwarrend kan zijn door 'het Filosofendal' bij Beek-Ubbergen. De route valt uit te breiden met 4,5 km aan de andere zijde van de Rijlaan. Dat hebben we vandaag niet gedaan.

De route loopt over het mooie landgoed van De Hooge Hoenderberg richting Kraaiendal. Eenmaal van het hoofdpad af was het heerlijk stil in het bos, met veel vogelgeluiden. Wat klimmetjes, en langs omgevallen, oude bomen. Af en toe kruist deze route (helaas) het mountainbikepad, dat is soms wel oppassen geblazen op zondag.

Een aantal mountainbikers werd door ons op afstand aangezien voor wegvluchtende reeën, maar door de reactie van Traian kan het ook beide zo zijn geweest.

Aangekomen bij het oude spoor liepen we door het bos naar het grasveld van De Wolfsberg, waar we met een prachtig uitzicht nog even gezellig gezeten hebben.

Bron: bergendalsekroegjesroute.nl

Dank allen!

Maandag 9 juni: Geopad NL-01

Het was een Geopad-wandeling vandaag (deze beschrijft vooral de reliëfvorming in het gebied), maar het had ook zomaar een Trage Tocht kunnen zijn.. 

We startten met z'n negenen en drie hondjes vanaf het station Molenhoek/Mook. De route gaat over twee schansen en de Mookerheide, met mooie uitzichten over het Maasdal, door Korendal en Herrendal. Het stuk over de natuurbegraafplaats bij het Jachtslot is ook zeer de moeite waard!

Helaas had ik (mijn arm) een nogal pijnlijke ontmoeting met een klaphek, nog flink last ervan, maar gaat hopelijk snel over..

Nogal aan het begin (4 km van de 12 km) van de wandeling passeren we 't Zwaantje, na de oversteek van de Groesbeekseweg vanaf de Bisseltse Baan. Omdat er aan het einde van de wandeling geen horeca is, hebben we hier tóch met elkaar een kop koffie gedronken, dat ging allemaal heel vlot.

Daarna door het bos richting Klein Amerika/ St. Jansberg, waar de akkers volop groeien. Een kort uitkijkje vanaf de Keizerskop.

Ook waren er prachtige 'wilde' akkers, met korenbloemen, distels, wilde margrietjes en nog veel meer!

Foto: Rob

Tegen het einde was er een echt steile afdaling met grote stappen naar beneden, die ik vooral zittend heb volbracht, heel charmant. Dat was echt wel even een zwaarte die ik vergeten was .. 

Verder viel het reuze mee, het wandelweer was prima, niet al te moeilijke hellingen en prachtige natuur, weilanden en akkers, en veel vogelgekwetter. Ook was het niet heel druk onderweg, enkele mountainbikers, en wat wandelaars met/zonder hondjes. 

Dank allen voor de inspanning en de gezelligheid!

Foto: Rob

En onderstaande twee foto's heeft Bart genomen, thx beiden!

Apostelweg

Klein Amerika

Zaterdag 31 mei: Trage Tocht Ooij

Met twee hondjes, drie mannen en vier vrouwen liepen we vandaag (in plaats van vorige week) de Trage Tocht Ooij (bijna 14 km). Het is een prachtige route, het aanrijden was even wat onhandig door wegwerkzaamheden, maar op het zitje voor de Spar konden we elkaar in de zon verwelkomen. 

De wandeling gaat door graslanden/moerassig gebied/langs akkers, echt héél mooi, tot aan de Ooijbandijk. Met een paar overstapjes daar, waar de honden even opgetild moesten worden.

De natuur was echt volop aanwezig: mooie akkerbloemen, hoog groeiend gras, fluitende vogels (o.a. de koekoek) en voluit kwakende kikkers, die in ongelooflijke hoeveelheden aanwezig waren in de sloten.

 Foto: Bart

Op de dijk aangekomen en na een pauze op het bankje, koos Bart voor het vervolg van de route links onderlangs het water, en de anderen liepen links over de dijk, tot aan de afslag bij de Langstraat. Een paar bezochten de uitkijktoren en ik ging met de hondjes aan de rechterkant van de Langstraat even het water in (ik niet, de hondjes).

Daarna even over de Ooijbandijk en dan bij het veerooster rechtsaf naar de Bisonbaai. (Hier moesten we een jaar geleden door de blubber nog behoorlijk acrobatische oefeningen doen, maar nu was het prima om er te lopen). Even een afslagje naar de baai gemaakt, om te pauzeren, Marnie in het water en Traian met de pootjes lekker in de blub.

Foto: Bart

Daarna ging de tocht over het brugje richting Oortjeshekken, waar de meerderheid besloot tot een horeca-pauze. Dat was heel gezellig. Ook hebben we opgezocht wat de naam 'Oortjeshekken' eigenlijk betekent (bron: herbergenvannederland.nl):

De overlevering geeft als verklaring voor de naam Oortjeshekken het Duitse Ort an die Ecke of het oortje (muntstuk) dat moet worden betaald om het vroegere hek bij de herberg te passeren.

Het laatste stuk van de route gaat nu niet meer door de graslanden, vanwege schrikdraad en gammele overstapjes. Dus via de dijk liepen we linksaf weer richting Ooij, waar we bij de Spar weer eindigden.

Het was onderweg behoorlijk benauwd op sommige plekken, en bijna iedereen had daar wel last van, in meer of mindere mate. Gelukkig had iedereen voldoende water bij zich! Het was een heerlijke wandeling, best pittig door het benauwde weer, compliment voor allen!

Onderstaande foto's heeft Rob genomen:

Bankje onderaan de dijk

Bij het kasteel

Oortjeshekken: vlnr: Wies, Monique, Bart, ik, Jackie, Marianne

Traian, ik, Marnie, 'The Lake'

Zondag 18 mei: Helling Jan de Pad

Vandaag hebben we met zes vrouwen, drie mannen en vier (!) hondjes de route Jan de Pad van 10 km gelopen. 

De wandeling start bij de mooie kerk in Middelaar en gaat de eerste km's langs de Mookerplas, waar op deze zondag nog weinig activiteit te bemerken was. Wel was het voor Joey, de hond van Lianne, een mooie gelegenheid om te laten zien hoeveel plezier hij in het water heeft! 

Mookerplas, foto: Rob

Na de Mookerplas liepen we over het pas gerenoveerde plein van Plasmolen naar de Riethorst, waar vele vissers zich langs het water bevonden. Daarna het pad door de weilanden richting de Mookerhei/St. Jansberg. Hier staken we de Rijksweg over  naar de Startsedalweg. Dat is op de helft van de route. De Mookerhei lieten we (letterlijk) links liggen.

Na één beklimming kwamen we op het fietspad langs het Zevendal. 

Klim vanaf Startsedalweg, foto: Bart

We liepen over de zandweg door het Zevendal en kwamen op de Apostelweg, de weg die onderlangs de  St. Jansberg loopt en die in najaar en winter erg blubberig is, maar nu natuurlijk kurkdroog. Traian ontdekte ergens in de weilanden een paar koeien, dus ook hij kon even z'n overtollige energie kwijt. 

Met de vier hondjes onderling (Nino, Traian, Joey en Marnie) ging het perfect, geen enkel probleem, wat ik ook niet verwacht had, superleuke en mooie hondjes.

Opnieuw aangekomen op het plein hebben we op het terras wat gedronken en was er ook heerlijke taart (zo te zien..., zelf niet geproefd). Daarna de laatste km's terug naar de kerk.

Het was gezellig en het tempo was prima. Dank allen!

Zevendal, vlnr: Rob, Sonja, Lianne, Joey, ik, Nathalie, Bart, foto: Jackie

Zaterdag 10 mei: Gennepse Heidetocht, Ottersum

Vandaag zijn we met vier mannen en vijf vrouwen (plus twee hondjes) gestart vanaf de kerk in Ottersum. Het is een wandeling die bij de kop en bij de staart het riviertje de Niers volgt (een riviertje dat uitmondt in de Maas en tot diep in Duitsland stroomt), en tussendoor zo'n beetje alle denkbare smalle paadjes van de Gennepse Heide en het Heijens bos. 

Een leuke route, met soms mul zand door de heide en leuke, kronkelende paden (omhoog en omlaag) door de bossen, met soms een breder pad, met name ter hoogte van de camping, waar het blauwe water altijd lonkt... maar onbereikbaar. ...

In de bossen was de schaduw zeer welkom, want het werd al best warm op de onbeschutte stukken!

Uiteindelijk kwamen we na zo'n 12 km in het historische stadje Gennep aan, waar we onder de schaduwrijke parasols, met een lekker briesje, wat hebben gedronken (c.q. appeltaart gegeten). Daarna nog een klein stukje over de kade langs de Niers, en dan de laatste 2 km terug naar Ottersum. 

Ik heb nog wat verteld over het 'Duitse Lijntje' en de expositie over 'Gennep in de frontlinie', in het museum Het Petershuis (naast stadhuis en VVV). Vele Joodse inwoners van Gennep zijn tijdens WOII afgevoerd naar concentratiekampen, en velen hebben het niet overleefd. Zie ook het Holocaust-monument bij de brug.

In de Niers konden de hondjes uit zichzelf niet echt te water, want dat staat nu vrij laag. Maar met een klein duwtje konden ze dan toch wel even afkoelen, Marnie over haar hele lijfje, Traian alleen de pootjes, en wat drinken en dat was fijn. 

Al met al weer een geslaagde en sportieve wandeling in een goed tempo en met een leuke sfeer! Dank allen!

Onderstaande foto's komen van Gerard, dank je!

Het mooie houtsnijwerk in het Gennepse bos

                                                                                                                                                                           

=De kade langs de Niers bij Gennep

Deze foto's heeft Bart onderweg genomen, thx:

Pauzeplek Gennepse Heide

Sproeien over de akkers is écht nodig met deze aanhoudende droogte ..

De volgende foto's zijn door Rob genomen, thx!

Marnie bij de Niers: zal ik wel of zal ik niet (dorst..)

Prachtige foto van Traian in het bos, dankjewel Rob!

Pauze: vlnr: Gerard, Jackie, Bart met rode pet, Marianne, Joke en Traian, Monique, Marnie, Wies en ik heb me verdekt opgesteld..

Over 'En Route 10-17' door Lianne

Lianne was zo lief om een mooie tekst te maken, voor geïnteresseerden en aspirant-leden, voor op de blog of eventuele oproepen in de toekomst. Dank! Ik denk dat het heel goed weergeeft waar wij ieder weekend mee bezig zijn ..

'Wandelgroep 'En Route 10-17' is een sportieve en betrokken groep. We houden van stevig doorwandelen in een mooie omgeving én in goed gezelschap. 

Onze tochten variëren van 10 t/m 17 km, met een duidelijke voorkeur voor afstanden vanaf 12 km. 

Wandelen zien wij als een actieve manier om aan onze fitheid te werken, samen te bewegen en onszelf te blijven ontwikkelen. Dat doen we in een fijne, open sfeer, met ruimte voor gesprekken, stil genieten én humor. 

Bij 'En Route' betekent sportief wandelen ook actief deelnemen aan de groep: meelopen in tempo (4,5-5 km/uur), geen gaten laten vallen, op elkaar letten en waarschuwen voor bv. fietsers. 

De wandelingen worden met zorg voorbereid en geleid door Annette. Zij bewaakt het tempo en schrijft na afloop op de blog. 

We lopen elk weekend in afwisselende natuurgebieden zoals Noord-Brabant (Noord-Peel), Duitse Reichswald, Rijk van Nijmegen en de uiterwaarden van Maas en Waal. 

De samenstelling van de groep wisselt per keer, maar er is altijd herkenning en gedeeld wandelplezier. Na afloop drinken we meestal samen nog iets.'

Tekst: Lianne van Klaveren

Zaterdag 3 mei 2025: Trage Tocht Berg en Dal

Vandaag hebben we met vier mannen, vier vrouwen en twee hondjes de heuvels van Duivelsberg (o.a. de Boterberg met het mooie uitzicht over de Ooijpolder) en But-bos (de Meiberg) bedwongen ... Totale afstand was 13 km en we hebben er inclusief de pauzes, 3 uur en 20 minuten over gedaan.

Het is natuurlijk een 'on-Nederlandse', prachtige wandeling die deels de N70 volgt. Nadeel hiervan is wel dat deze route natuurlijk een hotspot is voor toeristen en ook voor andere sporters, waaronder hardlopers. Ik vind het dan erg druk op sommige paden en daar houd ik niet zo van, en ik was niet de enige denk ik.

De hondjes deden het prima ondanks de schaarse natuurlijke drinkgelegenheden. 

Het was erg mooi in het bos, met al die schakeringen van groen en andere kleuren. In het stuk achter de Meerwijkselaan (Oriëntalis) zijn de rododendrons in bloei (paars), prachtig! Bij de Elyzeese Velden/Filosofendal staat een bankje heerlijk in de schaduw en dat was een mooi pauzeplekje. 

Na afloop hebben we op het (nogal lege) terras van de Holthurnsche Hof nog wat gedronken. Het was nogal een trage bedoening, jammer van zo'n mooie plek (er was ook nauwelijks schaduw doordat de parasols niet uitgeklapt waren). Maar volgens mij beviel de appeltaart goed en ook mijn witte wijn die rosé had moeten zijn, met ijsblokjes, was lekker.

Dank allen voor de mooie dag!

Deze foto's heeft Bart genomen:

Filosofendal

En deze foto's heeft Gerard onderweg gemaakt:

Koel rustpunt bij de Elyzeese Velden 

Onderstaande foto's stuurde Rob, dank alle drie!

Zondag 27 april, Geopad DE-02

Vandaag waren we ruim voor 10 uur present bij de kerk in Frasselt. We waren met drie heren, twee dames en twee hondjes. Helaas had Erica af moeten zeggen vanwege een blessure, maar Jan was dan weer de verrassing van de dag haha.

Het was een wandeling van ruim 10 km, met klimmen en dalen én twee mooie uitzichtpunten, één op de Brandenberg en één nabij Frasselt. Daarnaast beklommen we ook nog de Drüllerberg en de Freudenberg (net als vorige week).

We hadden echt prachtig weer, en de natuur ontspringt aan alle kanten, ook de varens in het Reichswald waren alweer in de krul (vorige week nog niet). In het bos was het lekker koel, maar aan het eind was het zonder beschutting toch bést warm!

We liepen langs een flink geel bloeiend koolzaadveld, zó felgeel dat je er bijna duizelig van werd. Deze foto heeft Bart genomen:

vanaf het laatste uitkijkpunt, uitzicht richting Emmerik

We konden in de tuin zitten van het 'Gasthaus am Reichswald', om achteraf nog wat te drinken. Traian en Marnie lagen lekker in het gras en werden ook nog eens van water voorzien door de bediening.

Al met al een geslaagde wandeling, dank allen!

Onderstaande foto's heeft Gerard genomen:

Bijzondere tuin in het dorp Frasselt

Op de Brandenberg: uitzicht naar het 'bekken van Groesbeek'

(Hetzelfde) koolzaalveld en panorama

Reichswald: Jan, Bart, Jackie en ik

Het ven in het Reichswald

2e Paasdag, 21 april: Trage Tocht Groesbeek

Vandaag zijn we met vier vrouwen (helaas één afmelding wegens ziekte), vier mannen en de twee hondjes gestart vanaf de mooie, witte kerk op De Horst. Wat is het toch jammer dat er hier geen diensten meer worden gehouden!

Bart had zich wat vergist in de fietsroute naar de kerk, waardoor we 5 minuten later gestart zijn, maar dat kwam dan ook wel weer goed uit, omdat Boscafé Merlijn pas om 12 uur open ging, en daar waren we dan ook om 12.05 uur, om te pauzeren in de tuin met de kippen, haan, hondjes, witte kat, en achteraf, in het hokje, de kip met haar pluizige kuikentjes. 

 Boscafé Merlijn, foto: Rob

Moeder Kip met kuukens, foto: Bart

Pauze bij Merlijn, foto: Rob

foto: Rob

Foto: Rob: vlnr: Bart, Marianne, Monique en Monique, Jan, Wies en ik

Traian was van schrik helemaal stil, wat een prikkels... Marnie deed alsof ze altijd al op zo'n plek gewoond had (vooral bovenop de picknicktafel..).

We liepen dus eerst vanaf de kerk door de Reestraat en toen rechtsaf langs de Groesbeek. Het was toch wat natter dan ik had ingeschat, maar het was wel goed te doen. De camping was natuurlijk ook bezet met de Paasdagen en ouders en kinderen genoten van het spelen bij de beek. 

Ooievaar op het nest (De Horst, bij de camping), foto: Rob

Vanaf Reitstall Eckermann (met jong veulen in de wei) liepen we Duitsland in en het gebruikelijke zandpad omhoog het Reichswald in. Hier liepen we omhoog en omlaag (Drüllerberg/Freudenberg) over de smalle paadjes, richting Grafwegen.

In Grafwegen hebben we dus (zie boven) na ca. 7.5 km, gepauzeerd bij Merlijn. Daarna gingen we via het kerkdorpje Breedeweg (met mooie koolzaadvelden aan de overkant van de weg) en via het grindfietspad weer richting De Horst, allereerst door een deel van De Bruuk, waar nog steeds duidelijk te zien was dat in het najaar alles flink gekortwiekt was. 

Het volgende heb ik gekopieerd van de Wandelzoekpagina, Trage Tochten:

Klapstuk van deze wandeling is De Bruuk, in dialect de meervoudsvorm van broek oftewel moeras. Al sinds 1940 is De Bruuk een natuurreservaat, het eerste blauwgraslandreservaat in Nederland. . Deze naam is te danken aan de aanwezigheid van planten zoals blauwe zegge, die het grasland een blauwachtige gloed geven. Door jaarlijks te maaien en af te voeren wordt de bijzondere vegetatie in stand gehouden. Wie hier in de maanden mei en juni komt wordt getrakteerd op een ware rijkdom aan bijzondere plantensoorten zoals orchideeën, spaanse ruiter, klokjesgentiaan, vlozegge en blauwe knoop.

Foto: Rob

De mooie schapen tussen Merlijn en Breedeweg. Foto: Bart 

Zijn het Wallischer Schwarznasen?

Daarna via de Ashorst met de nieuwe beek, die al aardig ingebed en begroeid is, weer terug naar De Horst.

Het was een fijne en sportieve wandeling, ik heb het naar mijn zin gehad en we liepen echt als één groep. Op sommige stukken, vooral in het begin in het Reichswald, was het soms helemaal stil en kon je alle vogeltjes horen fluiten. In het eerste deel ook echt heel veel sporen van wilde zwijnen/zwijntjes. Die we (gelukkig) niet ontmoet hebben .. Het wild hield zich koest, er zullen nu best wel veel jonge reeën, jonge vossen en nog veel meer moois, zijn. Tegen het einde kwam Bart ten val, die gemene bramentakken ook in de grond.. het liep gelukkig helemaal goed af!

Dank allen!

Zaterdag 12 april: Trage Tocht Hernen

Vandaag met bijna zomers weer de Trage Tocht Hernen van 16 km gelopen. We waren met z'n negenen en twee hondjes (van wie Traian (zwart) het best warm kreeg, omdat hij dan ook nog eens niet durft te drinken onderweg en al zeker niet bij die enge, draaiende wieken van de molen). Marnie gleed per ongeluk koppie onder in het water, dus was wel even afgekoeld.😁

Deze tocht maakt wat lussen in het relatief kleine gebied tussen Hernen/Bergharen/Leur/Hernen, met vooral in het Leurse bos ook nog wat gekronkel door de paadjes. De routebeschrijving was onlangs geüpdatet, waardoor het als routeleiders niet altijd even eenvoudig was. Dat is deze tocht sowieso al niet, tenzij je er dagelijks komt, misschien.

De bodem was op de meeste paden en op de nabijgelegen akkers gortdroog, waardoor de wortels meer omhoog komen. Bart maakte een acrobatische val, maar gelukkig zonder al te veel schade.

In het Leurse bos hebben we een kwartier in stilte gelopen, ik heb begrepen dat de meesten dit als heel prettig hebben ervaren, dus de kans is groot dat we dit weer regelmatiger spontaan inlassen. De saamhorigheid lijkt dan groter, het tempo wordt gelijker maar vooral hoor en voel je de natuur beter.

Tweemaal passeerden we het Huis te Leur, gelegen op de rivierduinen van de oude Maas.

De zwarte Angus-koeien liepen in een behoorlijke kudde op de weilanden te grazen. 

Bij De Leurse Hof (wat een drukte daar!) hebben we gepauzeerd in de koelte binnen, dat was wel even fijn. Wel jammer van die grote plant midden op de tafel, waardoor we niet als één groep zaten. 

Bart, bedankt voor deze mooie landschapsfoto:

Met in de verte de molen.

Gerard, bedankt voor deze drie foto's!

Joke is dorstig, bij de molen met de sympathieke molenaar.

Stukje heide, met ven, vlak voor de molen

En Rob, bedankt voor onderstaande twee foto's!

Annie en Lianne

De Leurse Hof, het was best druk!