Zaterdag 31 mei: Trage Tocht Ooij

Met twee hondjes, drie mannen en vier vrouwen liepen we vandaag (in plaats van vorige week) de Trage Tocht Ooij (bijna 14 km). Het is een prachtige route, het aanrijden was even wat onhandig door wegwerkzaamheden, maar op het zitje voor de Spar konden we elkaar in de zon verwelkomen. 

De wandeling gaat door graslanden/moerassig gebied/langs akkers, echt héél mooi, tot aan de Ooijbandijk. Met een paar overstapjes daar, waar de honden even opgetild moesten worden.

De natuur was echt volop aanwezig: mooie akkerbloemen, hoog groeiend gras, fluitende vogels (o.a. de koekoek) en voluit kwakende kikkers, die in ongelooflijke hoeveelheden aanwezig waren in de sloten.

 Foto: Bart

Op de dijk aangekomen en na een pauze op het bankje, koos Bart voor het vervolg van de route links onderlangs het water, en de anderen liepen links over de dijk, tot aan de afslag bij de Langstraat. Een paar bezochten de uitkijktoren en ik ging met de hondjes aan de rechterkant van de Langstraat even het water in (ik niet, de hondjes).

Daarna even over de Ooijbandijk en dan bij het veerooster rechtsaf naar de Bisonbaai. (Hier moesten we een jaar geleden door de blubber nog behoorlijk acrobatische oefeningen doen, maar nu was het prima om er te lopen). Even een afslagje naar de baai gemaakt, om te pauzeren, Marnie in het water en Traian met de pootjes lekker in de blub.

Foto: Bart

Daarna ging de tocht over het brugje richting Oortjeshekken, waar de meerderheid besloot tot een horeca-pauze. Dat was heel gezellig. Ook hebben we opgezocht wat de naam 'Oortjeshekken' eigenlijk betekent (bron: herbergenvannederland.nl):

De overlevering geeft als verklaring voor de naam Oortjeshekken het Duitse Ort an die Ecke of het oortje (muntstuk) dat moet worden betaald om het vroegere hek bij de herberg te passeren.

Het laatste stuk van de route gaat nu niet meer door de graslanden, vanwege schrikdraad en gammele overstapjes. Dus via de dijk liepen we linksaf weer richting Ooij, waar we bij de Spar weer eindigden.

Het was onderweg behoorlijk benauwd op sommige plekken, en bijna iedereen had daar wel last van, in meer of mindere mate. Gelukkig had iedereen voldoende water bij zich! Het was een heerlijke wandeling, best pittig door het benauwde weer, compliment voor allen!

Onderstaande foto's heeft Rob genomen:

Bankje onderaan de dijk

Bij het kasteel

Oortjeshekken: vlnr: Wies, Monique, Bart, ik, Jackie, Marianne

Traian, ik, Marnie, 'The Lake'

Zondag 18 mei: Helling Jan de Pad

Vandaag hebben we met zes vrouwen, drie mannen en vier (!) hondjes de route Jan de Pad van 10 km gelopen. 

De wandeling start bij de mooie kerk in Middelaar en gaat de eerste km's langs de Mookerplas, waar op deze zondag nog weinig activiteit te bemerken was. Wel was het voor Joey, de hond van Lianne, een mooie gelegenheid om te laten zien hoeveel plezier hij in het water heeft! 

Mookerplas, foto: Rob

Na de Mookerplas liepen we over het pas gerenoveerde plein van Plasmolen naar de Riethorst, waar vele vissers zich langs het water bevonden. Daarna het pad door de weilanden richting de Mookerhei/St. Jansberg. Hier staken we de Rijksweg over  naar de Startsedalweg. Dat is op de helft van de route. De Mookerhei lieten we (letterlijk) links liggen.

Na één beklimming kwamen we op het fietspad langs het Zevendal. 

Klim vanaf Startsedalweg, foto: Bart

We liepen over de zandweg door het Zevendal en kwamen op de Apostelweg, de weg die onderlangs de  St. Jansberg loopt en die in najaar en winter erg blubberig is, maar nu natuurlijk kurkdroog. Traian ontdekte ergens in de weilanden een paar koeien, dus ook hij kon even z'n overtollige energie kwijt. 

Met de vier hondjes onderling (Nino, Traian, Joey en Marnie) ging het perfect, geen enkel probleem, wat ik ook niet verwacht had, superleuke en mooie hondjes.

Opnieuw aangekomen op het plein hebben we op het terras wat gedronken en was er ook heerlijke taart (zo te zien..., zelf niet geproefd). Daarna de laatste km's terug naar de kerk.

Het was gezellig en het tempo was prima. Dank allen!

Zevendal, vlnr: Rob, Sonja, Lianne, Joey, ik, Nathalie, Bart, foto: Jackie

Zaterdag 10 mei: Gennepse Heidetocht, Ottersum

Vandaag zijn we met vier mannen en vijf vrouwen (plus twee hondjes) gestart vanaf de kerk in Ottersum. Het is een wandeling die bij de kop en bij de staart het riviertje de Niers volgt (een riviertje dat uitmondt in de Maas en tot diep in Duitsland stroomt), en tussendoor zo'n beetje alle denkbare smalle paadjes van de Gennepse Heide en het Heijens bos. 

Een leuke route, met soms mul zand door de heide en leuke, kronkelende paden (omhoog en omlaag) door de bossen, met soms een breder pad, met name ter hoogte van de camping, waar het blauwe water altijd lonkt... maar onbereikbaar. ...

In de bossen was de schaduw zeer welkom, want het werd al best warm op de onbeschutte stukken!

Uiteindelijk kwamen we na zo'n 12 km in het historische stadje Gennep aan, waar we onder de schaduwrijke parasols, met een lekker briesje, wat hebben gedronken (c.q. appeltaart gegeten). Daarna nog een klein stukje over de kade langs de Niers, en dan de laatste 2 km terug naar Ottersum. 

Ik heb nog wat verteld over het 'Duitse Lijntje' en de expositie over 'Gennep in de frontlinie', in het museum Het Petershuis (naast stadhuis en VVV). Vele Joodse inwoners van Gennep zijn tijdens WOII afgevoerd naar concentratiekampen, en velen hebben het niet overleefd. Zie ook het Holocaust-monument bij de brug.

In de Niers konden de hondjes uit zichzelf niet echt te water, want dat staat nu vrij laag. Maar met een klein duwtje konden ze dan toch wel even afkoelen, Marnie over haar hele lijfje, Traian alleen de pootjes, en wat drinken en dat was fijn. 

Al met al weer een geslaagde en sportieve wandeling in een goed tempo en met een leuke sfeer! Dank allen!

Onderstaande foto's komen van Gerard, dank je!

Het mooie houtsnijwerk in het Gennepse bos

                                                                                                                                                                           

=De kade langs de Niers bij Gennep

Deze foto's heeft Bart onderweg genomen, thx:

Pauzeplek Gennepse Heide

Sproeien over de akkers is écht nodig met deze aanhoudende droogte ..

De volgende foto's zijn door Rob genomen, thx!

Marnie bij de Niers: zal ik wel of zal ik niet (dorst..)

Prachtige foto van Traian in het bos, dankjewel Rob!

Pauze: vlnr: Gerard, Jackie, Bart met rode pet, Marianne, Joke en Traian, Monique, Marnie, Wies en ik heb me verdekt opgesteld..

Over 'En Route 10-17' door Lianne

Lianne was zo lief om een mooie tekst te maken, voor geïnteresseerden en aspirant-leden, voor op de blog of eventuele oproepen in de toekomst. Dank! Ik denk dat het heel goed weergeeft waar wij ieder weekend mee bezig zijn ..

'Wandelgroep 'En Route 10-17' is een sportieve en betrokken groep. We houden van stevig doorwandelen in een mooie omgeving én in goed gezelschap. 

Onze tochten variëren van 10 t/m 17 km, met een duidelijke voorkeur voor afstanden vanaf 12 km. 

Wandelen zien wij als een actieve manier om aan onze fitheid te werken, samen te bewegen en onszelf te blijven ontwikkelen. Dat doen we in een fijne, open sfeer, met ruimte voor gesprekken, stil genieten én humor. 

Bij 'En Route' betekent sportief wandelen ook actief deelnemen aan de groep: meelopen in tempo (4,5-5 km/uur), geen gaten laten vallen, op elkaar letten en waarschuwen voor bv. fietsers. 

De wandelingen worden met zorg voorbereid en geleid door Annette. Zij bewaakt het tempo en schrijft na afloop op de blog. 

We lopen elk weekend in afwisselende natuurgebieden zoals Noord-Brabant (Noord-Peel), Duitse Reichswald, Rijk van Nijmegen en de uiterwaarden van Maas en Waal. 

De samenstelling van de groep wisselt per keer, maar er is altijd herkenning en gedeeld wandelplezier. Na afloop drinken we meestal samen nog iets.'

Tekst: Lianne van Klaveren

Zaterdag 3 mei 2025: Trage Tocht Berg en Dal

Vandaag hebben we met vier mannen, vier vrouwen en twee hondjes de heuvels van Duivelsberg (o.a. de Boterberg met het mooie uitzicht over de Ooijpolder) en But-bos (de Meiberg) bedwongen ... Totale afstand was 13 km en we hebben er inclusief de pauzes, 3 uur en 20 minuten over gedaan.

Het is natuurlijk een 'on-Nederlandse', prachtige wandeling die deels de N70 volgt. Nadeel hiervan is wel dat deze route natuurlijk een hotspot is voor toeristen en ook voor andere sporters, waaronder hardlopers. Ik vind het dan erg druk op sommige paden en daar houd ik niet zo van, en ik was niet de enige denk ik.

De hondjes deden het prima ondanks de schaarse natuurlijke drinkgelegenheden. 

Het was erg mooi in het bos, met al die schakeringen van groen en andere kleuren. In het stuk achter de Meerwijkselaan (Oriëntalis) zijn de rododendrons in bloei (paars), prachtig! Bij de Elyzeese Velden/Filosofendal staat een bankje heerlijk in de schaduw en dat was een mooi pauzeplekje. 

Na afloop hebben we op het (nogal lege) terras van de Holthurnsche Hof nog wat gedronken. Het was nogal een trage bedoening, jammer van zo'n mooie plek (er was ook nauwelijks schaduw doordat de parasols niet uitgeklapt waren). Maar volgens mij beviel de appeltaart goed en ook mijn witte wijn die rosé had moeten zijn, met ijsblokjes, was lekker.

Dank allen voor de mooie dag!

Deze foto's heeft Bart genomen:

Filosofendal

En deze foto's heeft Gerard onderweg gemaakt:

Koel rustpunt bij de Elyzeese Velden 

Onderstaande foto's stuurde Rob, dank alle drie!