Zaterdag 30 augustus: Ommetje Papenberg, Afferden

Vandaag liepen we met twee mannen, twee dames en twee hondjes een nieuwe route in de omgeving van Afferden. De route was ca. 13 km lang. Bij een proefwandeling loop je altijd een klein beetje om, door een foutje in de beschrijving of een vergissing, dus ik denk dat we tegen de 14 km hebben gelopen. We hadden weer eens het perfecte wandelweer, soms een briesje en koeler, en op sommige plekken wat warmer, maar ook schaduw in de bossen. 

Deze wandeling is écht geweldig mooi en afwisselend. Meteen vanuit het dorp loop je de uiterwaarden van de Maas in, en langs de Eckeltse Beek, door grasland. Voor de honden en vooral voor Traian was dit natuurlijk geweldig. Er stonden best veel koeien, die dwars door de beek konden lopen naar een volgend stuk land. 

Foto: Bart

 Foto: Gerard

(Voor de winter, als dit stuk te nat is om te lopen, is er een alternatief). 

Bij de Maas (veerpont) aangekomen gingen we naar en door het Nationaal Park de Maasduinen/deels ook Maasheggengebied. Afferden ligt in het meest noordelijke deel van dit park. Het gebied is een aaneenschakeling van bossen, stuifzanden en heidevelden, die nog nét prachtig paars in bloei waren. Heerlijk om daar te lopen. In het 'Quin' een laagte (ven) in de Maasduinen, komt al het water uit de omliggende duinen uit. 

'Quin' betekent: vijfling. Vijf vennen liggen tussen de Maasduinen verscholen.

 Foto: Bart

Even verder is er een uitzichtpunt, ook nog eens bovenaan een duin, deze toren is 12,5 m hoog. Bart en Gerard hebben hier een prachtig uitzicht beleefd, terwijl Monique en ik een soort van schommelden op een niet heel stabiel bankje onderaan.

In het heidegebied is nog een mooi langgerekt ven, maar dit stond echt van begin tot einde helemaal droog. Dit ven heet het 'Esven'. Omdat de leemlaag onder het ven beschadigd is, wisselt het waterpeil hier sterk (Bron: Rob Wolfs, Trage Tochten).

Twee foto's: Bart

We kwamen in het bos langs het Paoterskapelletje ((ca. 1880 / Jezuïeten Bleyenbeek), waar binnen de lichtjes brandden.  Foto: Gerard

We hadden op een eerder punt in de route gehoopt op horeca, maar in de beschrijving bleek dit niet te kloppen. Na navraag en wat digitaal zoekwerk kwamen we alsnog terecht bij het Boscafé 't Rimpelt, aan de Rimpelt gelegen. Fijn om te weten voor de volgende keer! Het ligt maximaal 200 meter van de route.

Hier hebben we speciaal voor onze appeltaart-/vlaaideskundige Rob een foto gemaakt van de appeltaart van het huis, met flink wat slagroom:

Na de pauze in het Boscafé was het nog slechts 1,7 km tot we weer bij het startpunt waren. We kozen de alternatieve route die níet langs de beek gaat. Maar heel verrassend liepen we langs prachtige tuinbouwakkers met dahlia's! Ik was te braaf om zomaar wat te gaan plukken, maar echt zo mooi om te zien! 

De locatie van de parkeerplaats hebben we ook iets nader bepaald, voor de volgende keer. Al met al hebben we alle vier eensgezind besloten dat deze wandeling een fijne aanvulling is op het repertoire! Dank allen voor de gezellige en vlotte wandeling!

 Traian, drie foto's: Gerard

Foto's van Rob in Zwitserland, mét taart

Vandaag ontving ik een berichtje van Rob, die al een poosje aan het genieten is vanuit zijn favoriete plekje in Zwitserland (aan de kant van de Italiaanse grens):

Hoi Annette, ik wil even laten weten dat ik geniet van de vakantie in Zwitserland
Het eerste deel was het goed wandelweer en heb ik mooie tochten kunnen maken. De afgelopen week was erg regenachtig en heb ik dagelijks genoten van lekker gebak. Groeten aan iedereen en tot gauw
Groetjes, Rob 

Met de volgende foto's erbij: (let vooral ook op het gebak..):

Zaterdag 23 augustus: Oeffeltse Weiden-tocht

Met drie mannen, twee vrouwen en twee hondjes zijn we gestart bij de mooie kerk van Oeffelt, waarachter eigenlijk meteen het platteland begint. Deze wandeling is 14,5 km lang, en we liepen hem, schat ik, voor de derde keer, eenmaal op proef en vorig jaar eenmaal. En vandaag dus.

Het is een mooie en qua landschap zeer afwisselende wandeling. We liepen eerst door de (hoog uitgelopen) maasheggen en later via de dijk door het Oeffeltse weidenlandschap, van klaphekje naar klaphekje, richting de brug naar Gennep. 

 Friese paarden, brug naar Gennep, foto: Gerard

Turfsteker, Beugen, foto's hieronder: Gerard

Bij het Veerhuis aan de Maas hebben we iets gedronken (omdat er achteraf geen horeca was). Daarna langs de Maas weer naar het weidenlandschap. Later in de wandeling kom je dan bij Beugen in de buurt, dus door het natuurgebied De Vilt, waar het nu erg mooi is, met de volle sigaren in het water en veel mooie bloemen. 

Bij het beeld van 'De schaatser' konden we even mooi aan het water pauzeren.

Via het bekende stukje bos, en daarna via landweggetjes (en Duitse lijntje) en achterom weggetjes in Oeffelt, weer terug bij de kerk.

Onderweg hebben we nog de bouwbekwaamheid van Gerard mogen bewonderen..

We hebben vele paarden, koeien, schapen en geiten gespot. En daarnaast natuurlijk vele ganzen in het natuurgebied en laagvliegende zwaluwen. Traian heeft wat extra meters gemaakt met zijn avonturen dwars door bevolkte weilanden..

Het was gezellig, het tempo was vlot en het weer was perfect voor zo'n wandeling! Dank allen!

Deze foto's heeft Bart onderweg genomen, thx:

De Vilt

Zondag 17 augustus: Filosofenroute Groesbeekse bossen

Deze zondag was ik er door een griep niet bij, wel had ik de locatie, na de tropische hitte van de afgelopen week, veranderd naar de koele bossen van Groesbeek. Met drie mannen, twee vrouwen en één mooie witte hond is gestart van HRC De Wolfsberg aan de Mooksebaan, voor een wandeling van bijna 8 km. De wandeling volgt de witte pijltjes (later witte mannetjes) vanaf de Muntberg richting Hooge Hoenderberg / Maldens vlak. Deze route wordt aangeboden door Staatsbosbeheer.

We hadden hier nog niet zo lang geleden ook gelopen, in juni. Sowieso loop ik deze doordeweeks vaker met de hondjes.

Er zitten een paar heel mooie, natuurlijke verborgen plekjes in deze route, door (reeds lang) omgevallen oude bomen, die nu de bron zijn van paddenstoelen en andere flora en fauna. Er zijn wat kleine klimmetjes en afdalingen, en mooie smalle paadjes. Na de recente houtkap is ook veel jonge aanplant te zien.

De wandeling was heel gezellig, het tempo was ietwat hoger dan anders, maar met zo'n klein groepje is het natuurlijk wel mogelijk om, zonder gedoe, dit even aan te geven, als je het gevoel hebt dat je loopt te hollen ... 👅

Na de wandeling heeft men nog wat gedronken op het mooie terras van De Wolfsberg, met het mooie uitzicht op de koeien en de oorspronkelijke dorpskern.

Hartelijk dank Bart, voor het voorbereiden en leiden van deze wandeling!

Zaterdag 9 augustus: Ommetje Overasseltse Vennen, Alverna

Vandaag zijn we met vier mannen, twee dames en mijn twee hondjes gestart vanaf de Mariakapel in Alverna, vlakbij het Wijchens ven. De wandeling gaat meteen door een bosgebied(je) omhoog, parallel aan de grote weg, waar je dan ook weer uitkomt. Daarna staken we over om door het vrij vlakke duin- en bosgebied te lopen (fiets- en ruiterpad aan de rechterkant van het Wijchens ven).

Via het Munnekeveld loop je dan het bos in, vrij snel kwamen we bij het Boterven, waar we even in de schaduw gepauzeerd hebben en Marnie en Traian even pootje gebaad en wat gedronken hebben.

Door het bos verder richting de verharde weg (die naar St. Walrick gaat), overgestoken om daar vanaf de Parksesteeg rechtsaf het bos- en vennengebied in te lopen. De heide was prachtig in bloei, met mooie paarskleur-schakeringen. De meeste bramenstruiken waren al leeggeplukt. Op het uitzichtpunt op de top van de heuvel (met het ronde bankje) gepauzeerd, met prachtig uitzicht over de vennen rondom.

Daarna via de Koortskapel nog een stuk door het bos gelopen, en toen de weg over en vanaf De Bullekamp rechtsaf een heel stuk langs de (totaal droge) sloot. Daarna langs het intrigerende Mobilisatie Complex Alverna, alwaar ik meende verdachte nieuwe activiteiten te bespeuren .... you never know... 😁

Het laatste stukje door het stukje bos was het lekker koel en we zijn de kapel even voorbijgelopen om bij het Kringloop & Koffiehuis Alverna nog wat te drinken (en even rond te neuzen). 

Ondanks dat het best warm was op sommige stukken, was de prestatie wederom prima, met een gemiddeld tempo van 5 km/uur. Het was heel gezellig en de hondjes (en ik) zijn nu lekker moe! 

Dank allen!

Onderstaande foto's heeft Bart genomen, ze zijn erg mooi!

Bart op, en wij onderlangs een heuveltje

Met de heide rondom prachtig in bloei!

Onderstaande foto's zijn door Gerard gemaakt, thx!

Uitzichtpunt, vlnr: Rob, Bart, Monique, ik en hondjes

Zondag 3 augustus: Trage Tocht Kranenburg, 14 km.

Vandaag dezelfde route gelopen die gisteren gepland stond, maar die ik om 7 uur 's morgens had geannuleerd door de gewijzigde weersverwachting. Helaas konden drie deelnemers vandaag niet meelopen (die gisteren wel ingepland stonden). 

Dus vandaag startten we met z'n drieën en mijn hondjes even voor tienen vanaf het Caféhaus Niederrhein voor de wandeling van 14 km, eerst langs de stadsmuur van Kranenburg, dan door de Kranenburger Bruch om via Frasselt het Reichswald in te lopen. Het vogelspotpunt in de Bruch zijn we zomaar voorbijgelopen, al pratend, schande..!

In het Reichswald was het lekker koel, beter dan op de asfaltweg ernaartoe, daar werd het al best wat warm! Door de vele regen de afgelopen dagen waren sommige paden wat nattig, maar dat was voor de honden juist wel even prettig. Het was een aangename en prachtige wandeling zo met z'n drieën. De vele hoge varens en al best veel rijpe bramen maakten het een echte zomerse wandeling.

Foto: Gerard

Onderweg kwamen we nog een stel tegen dat dezelfde route liep, maar als je zoekt duurt het veel langer en tegen de tijd dat wij bij het Caféhaus ons drankje al op hadden, arriveerden zij.

Wat klimmetjes: de pittige Drüllerberg van 76 m, en de Brandenberg, en veel vals plat natuurlijk. De fraaie uitzichten waren vandaag op onverwachte plekken, deze foto nam Gerard tegen het einde (uitzicht naar Kranenburg vanaf de bosrand tussen Frasselt en Kranenburg):

Verder was het perfect wandelweer in perfect gezelschap. Wel jammer dat er niet meer mensen mee konden natuurlijk, maar zomers is dat altijd wat minder door andere activiteiten. We zagen veel omgewoelde bosgrond (wilde zwijnen), en werden waarschijnlijk tussen de hoge varens nieuwsgierig bekeken door allerlei oogjes van konijntjes, hazen, vossen enz. enz. Helaas ook wat minder populaire beestjes: steekvliegen, die moesten mij wel hebben.

Aan het einde liepen we tussen de maïsvelden door, daar werd het al best wat broeierig. 

Bij het Caféhaus was de kelner nogal knorrig c.q. luid en Duits bot toen ik zijn aandacht vroeg (wij waren nog láng niet aan de beurt volgens hem haha), ik herinner mij de vorige keer ook iets met hem, ik weet alleen niet meer wat. Het amusement was groot onder de andere gasten die daarna niets meer aan hem durfden te vragen. In ieder geval zoeken ze daar personeel... 

Gerard, bedankt voor het rondje!

Ons tempo was gemiddeld 4,8 km/uur, heel mooi (met vals plat en klimmen/dalen).