Zaterdag 16 november: Langs de Lage Raam, Langenboom

Vandaag met drie vrouwen, vier mannen en twee hondjes de afkorting (15 km) gelopen vanaf Langenboom, het was heerlijk fris najaarsweer!

De tocht start vanaf het klooster door de nieuwbouwwijk in Langenboom, waarna je zo het bos inloopt ('Militair Oefenterrein'). Het is een mooi bos met leuke open plekken. 

Het mooie stuk van de historische buitenplaats Russendaal was mij eerder minder opgevallen, waarschijnlijk doordat de bomen nu al vrij kaal zijn.

Nadat je het bos uitloopt kom je in de omgeving van Escharen (en langs het kapelletje), waar we een stuk langs de Lage Raam liepen, en daarna over het natuurgebied Maurik en De Langven. 

Bart klom het ons inmiddels bekende heuveltje op met uitzicht over het Langven (achter hem) en aan de voorkant uitzicht op ons:

 

Foto: Bart, vlnr: Rob, Albert en Lianne, Joop, Joke en ik, en Marnie en Traian

Een groot deel van de route ging langs de plassen van De Kuilen, erg mooi daar, met veel watervogels en overvliegende wilde ganzen. Een klein stukje van de route af ligt 'De Valkhoeve', waar we gepauzeerd hebben met koffie (en sommigen met gebak).

Daarna was het nog ca. 3 km langs De Kuilen en via bos en woonwijk kwamen we weer terug bij het oude klooster. Het was een prima wandeling in een prima stemming. Dank allen!

Trage Tocht Malden, zondag 10 november 2024

 Met z'n achten plus twee hondjes gestart vanaf station Molenhoek voor de Trage Tocht Malden, die we voor de tweede keer liepen (dus nog niet helemaal in het systeem). Twee deelnemers waren met de trein gekomen, toch handig, dat startpunt.

Het was een mooie, lange herfstwandeling in de bossen rondom Nijmegen, Molenhoek en achter de Nijmeegse Baan. In het gebied Heumensoord was het natuurlijk wel ietsje drukker met fietsers en wandelaars. 

Richting Groesbeek loop je in de bossen achter o.m. Dekkerswald: de Hoge en Lage Lange Langeberg en daar was, zeker op de terugweg, weinig andere sportactiviteit. Het zijn prachtige brede lanen door de loofbossen (met name het Kraaiendal is prachtig). Wel was er veel (noodzakelijke) kapactiviteit geweest, waardoor één stuk vooral over tractorsporen liep.

Na dit stuk kom je weer in de buurt van het zweefvliegveld, maar volg je niet het óude spoor (zoals de vorige keer per ongeluk), maar het gangbare spoor, en nadat we een kort stuk over de Mookerheide liepen, waren we bijna bij het eindpunt Heumense Schans. Het plan was om nog koffie te drinken bij het Jachtslot, maar die oprijlaan is toch nog 700 m lang. Na de 17 km die we al gelopen hadden vonden we (meerderheid) 1,4 km extra toch wel wat veel om daar nog iets te gaan gebruiken.

Dus richting het station over het leuke stukje natuur dat daar direct aan grenst. 

Er waren vandaag twee nieuwe deelnemers: Joop en Annie, en dat klikte goed qua tempo en sfeer. Fijn, twee goede lopers erbij!

Onderstaande foto's heeft Bart genomen, dankjewel!

Kraaiendal

Ommetje Overasseltse en Wijchense Vennen, zaterdag 2 november 2024

Op Allerzielen 2 november liepen we het 13 km lange Ommetje Overasseltse Vennen. We waren met z'n achten, sinds lange tijd een behoorlijk groepje! En natuurlijk met Marnie en Traian. De start van deze route is de kerk in Alverna.

In de vennen is de herfst prachtig om te zien: de uitgebloeide heide, de vele paddenstoelen en de bomen in hun herfstpracht en alle gekleurde bladeren op de grond. 

De vennen zijn nog steeds wat buiten hun oevers getreden. Dat zal voor de winter ook zeker niet meer veranderen. 

Traian deed aanvankelijk een poging om een setje Shetlanders op te jagen, maar daar had hij een misrekening gemaakt: vooral eentje liet niet met zich sollen en hij (Traian) kon nog net op tijd door het hek vluchten, anders had hij een klap te pakken gehad.. 

Shetjes, foto: Bart

Er graast een enorm grote kudde (gekleurde) schapen op de heide aan de kant waar de rode route loopt, zo mooi en rustgevend! Een aanrader om van de week of zo nog eens langs te lopen, als het rustiger is.

Foto: Bart

We kwamen langs de koortsboom bij de ruïne van St. Walrick, niet voor iedereen bekend en dat maakt het ook leuk:

Het enige echt natte deel van de route is het graspad langs de sloot vanaf De Bullenkamp terug richting Alverna. 

Hier kwamen we onverwachts een soort uitkijkstoel/onoverdekte jachthut/vogelaarstoel tegen. Bart deed een manhaftige poging deze te annexeren, maar het bleek té riskant. Toch een goede poging!

Foto: Rob

(ik, klaar om op te vangen.., Bart, Marnie)

In Alverna hebben we de wandeling afgesloten met een kop koffie bij Kringloop & Koffiehuis Alverna (https://www.kringloopalverna.nl/), zo'n 100 m vanaf de parkeerplaats, en natuurlijk na de koffie ook even rondgesnuffeld (een paar lp's gescoord en Albert een gratis schaar..). Warempel kwamen we daar ook nog een oud-lid van En Route (Jolanda) tegen.

Onderstaande foto's heeft Lianne genomen, thx:

En deze foto's heeft Bart genomen, thx:

Trage Tocht Sint Antonis, zaterdag 26 oktober

Voor het gevoel wat verder weg, maar met de auto in een halfuurtje te doen: wandelen in de prachtige omgeving van St. Tunnis. 

We zijn met z'n zessen (twee mannen, vier vrouwen) en twee hondjes gestart bij de kerk van St. Tunnis. 

De wandeling loopt eerst door het boerenland richting Ullingen (met die aparte Mariakapel). Daar liepen we langs de rand van de Ullingse Bergen over een mooi heuvelkam-pad met mooie uitzichten. We liepen rond en over de heidevelden en over vooral de brede (en soms blubberige) wegen in het St. Anthonisbos. Het was bijzonder rustig overal, een paar fietsers, enkele wandelaars. Het was ook nog eens heel erg mooi, zonnig en warm herfstweer, dus helemaal niet erg dat we een groot deel in de schaduw liepen.

We kwamen langs een stukje Peelkanaal (Defensiekanaal) dat ik nog niet kende, maar erg mooi, met kazematten in de buurt (onderdeel Peel-Raamstelling tussen Roermond en Grave uit WOII). 

Tegen het einde (ca. 15,4 km van de 17) kwamen we langs de geplande horeca: 'De Heksenboom', waar het redelijk druk was op het terras, maar niet zo druk dat onze bestelling zó lang op zich moest laten wachten....

Helaas had een van de deelneemsters (Lenie) na de laatste brug over het Peelkanaal pijn opgelopen aan haar kuit, en die verdween niet met rust. Dus noodgedwongen moest zij (heel sneu) op het terras aldaar wachten tot haar chauffeuse Marianne haar op kon halen na afloop van de wandeling. 

De wandeling naar het dorp na de horeca was niet lang en ik hoor binnenkort graag hoe het verder gegaan is. Want we laten deelnemers niet graag achter! Lenie: veel sterkte bij het herstel!

Onderstaande foto's heeft Bart genomen, dankjewel:

 Peelkanaal

Ullingse Bergen, vlnr: Lenie, Rob, Joke, Marianne, ik

Onderstaande foto's heeft Rob genomen, thx:

Prachtige herfstfoto, breed pad om de heide heen

ik bij het ven op de heide

Indrukwekkende XL-paddenstoel in het bos met Marnie ernaast om de hoogte te laten zien

Zondag 20 oktober: Geopad NL-01 Molenhoek/Mookerheide

Vandaag hebben we met z'n zessen (drie mannen, drie vrouwen en twee hondjes) de voor ons nieuwe route Geopad NL-01 gelopen, startend bij het station Molenhoek/Mook. Marianne en Lenie waren dan ook met de trein gekomen, best handig!

Anders dan de naam doet denken gaat deze route niet óver de Mookerheide (okay, 100 meter wel), maar vooral eromheen en over de schansen. Daarnaast is het een verrassend leuke route langs het gebied Klein Amerika met prachtige uitzichten, een stukje struinen in het bos (één stuk - smal paadje - was wel erg overgroeid met bramen en eikenboomtakken). We liepen door het Korendal, over de Keizerskop, langs het Zevendal, Startsedal en door het Herrendal. Al vrij vroeg in de wandeling kwamen we langs 't Zwaantje, maar we vonden het allemaal nog te vroeg om te pauzeren. 

De wandeling begon wel héél bijzonder: bij het station stond een drumband van de fanfare en onderweg kwamen we doedelzakspelers en nogmaals drummers en koperblazers tegen. Maar niet alleen dat: we liepen te midden van vele fanatieke en vooral serieuze lopers en controleurs van het 'Molenhoeks Makkie', een run van 5-10-15 km die vandaag plaatsvond. Zou onze minister-president Schoof er ook tussen gelopen hebben? Dat was dan vast degene die óns een fijne wandeling wenste.. (achteraf las ik dat de premier de halve marathon in Amsterdam had gelopen).

 Aanmoediging onderweg (foto: Rob)

Traian vond het lawaai allemaal maar niks en kroop bijna op zijn buik over de grond bij deze ontvangst- en aanmoedigingsplekken. Nou ja, weer wat geleerd.

Gelukkig staken de hardlopers niet de Groesbeekseweg over, en wij wel. Toen was het ineens lekker stil.

De wandeling gaat tussen stuwwallen en door dalen en langs de vele miljarden jaren oude stenen bij de St. Jansberg.

We vonden het zonder uitzondering een leuke en uitdagende route, dus hij blijft erin! 

Albert probeert ons wat te verkopen en runderen vlakbij de Mookerschans. Foto's: Rob

   

 Mookerschans met Bart bovenin! Foto: Rob

Trage Tocht Hernen, zaterdag 12 oktober

Met drie mannen, drie vrouwen en twee hondjes vandaag de mooie tocht in de omgeving van Hernen/Bergharen/Leur gelopen, startend bij het kasteel in Hernen.

Het is en blijft een simpele (lijkt zo) maar toch lastige route door alle lussen die redelijk parallel aan elkaar lopen. Doordat ik even niet oplette namen we na de Hernense molen (1e passage ervan) even de verkeerde afslag (rechts i.p.v. links), maar daar kwamen we wel snel achter omdat we opeens al bij het tunneltje zaten dat aan het einde van de wandeling zit. 

Via de landgoederen en bossen van de Heerlijkheid Leur bij de Leurse Hof aangekomen (halfuurtje later dan gepland), waar we heel relaxed gezeten hebben en ook langer dan anders, lekkere appel- en kersentaart, broodje en drankjes.

Toen was het nog heel even zoeken in het Leurse bos naar het juiste met herfstbladeren (van vorig jaar) bedekte pad. Maar dat is het voordeel van samen navigeren: zo kom je er altijd wel uit.

De beukenlanen (vele vele beukennootjes) in de Hernense bossen zijn prachtig en grotendeels oeroud.

Traian heeft weer geoefend in het ietsje rustiger moeten blijven als er vee (schapen/paarden/pony's/runderen) in de buurt is, want is onvermoeibaar als het om opjagen zou gaan. Wat hij dus zo goed mogelijk af dient te leren. Marnie liep ook prima en samen ongeveer de dubbele afstand!

Volgens Wies hebben we op cultureel gebied de bouwstijlen van de Middeleeuwen tot aan nu kunnen bewonderen (het een wat beter gereserveerd dan het ander en het een wat smaakvoller dan het ander). 

Al met al was het ruim 17 km. Chapeau voor iedereen! Met name ook voor Marianne die net gisteren uit Oezbekistan geland was (!) en natuurlijk voor Bart, die ook pas vijf dagen terug was uit Canada.

Alle onderstaande foto's heeft Rob genomen, dankjewel!

Hernense molen

Zo mooi deze  Hampshire Down-schapen!

Marnie

Kasteel Hernen (kasteel van Floris)

Best nat, richting Bergharen

Bij het kasteel, korte pauze na de eerste lus: Wies, Marianne, Bart en Joke

Groesbeekse Bekenroute, zondag 29 september 2024

Vandaag hadden we echt práchtig en zonnig wandelweer tijdens de wandeling langs de watertjes van Groesbeek! Met z'n zevenen en twee hondjes gestart vanaf de Hervormde Kerk richting De Horst (fijn dat Monique er ook weer was na langdurige blessure!) . We startten bij de bron van de Groesbeek, richting De Horst langs de Hulsbeek.

Langs de camping (Groesbeek) viel de drassigheid best mee, en de ooievaars waren reeds vertrokken. 
Er waren best veel recreanten op de camping, altijd leuk is dit bootje:

                            

Langs de Leigraaf was het beduidend natter, maar gelukkig was er op het ergste deel al een olifantenpaadje.. We passeerden de mooie brugjes, en hebben daar even gepauzeerd: (dank Rob voor alle foto's)

Antoinette

Schaduw van Rob, Traian, ik, Marnie, Lenie en Joke (waar zijn de Moniques gebleven..?)

Na het gebied van de Leigraaf liepen we de Bruuk in, waar de akkers deels gemaaid waren. Altijd weer prachtig (en stil) daar.

Via het Wim van Wiespad liepen we richting Wilhelminaweg, even een afslag naar rechts gemist tussen de weilanden, waardoor de wandeling na wat gezoek zo'n 200 m langer werd (uiteindelijk 14,1 km).

Daarna kwamen we langs het natuurgebied De Foeperpot, dat ook deels gemaaid was.

Ik heb even opgezocht wat 'foeperen' is: "Foeperen" is Groesbeeks voor "op en neer gaan": de grond beweegt als je eroverheen loopt. Dit komt door het drassige en venige karakter van het gebied.

Na het oversteken van de weg liepen we langs het smalle pad richting de bosvijver en vandaaruit lekker door het naar herfst ruikende bos, twee wegen overstekend, door de beukenlaan naar het fietspad langs het spoor. 

Dit volgend kwamen we weer in de omgeving van de kerk en met zes van de zeven nog wat genuttigd op het terras van 'Eigenwijs'. Omdat de zon al weg was werd het toen toch wel wat frisjes. Dus nu lekker nagenieten, samen met twee snurkende hondjes.

Dank allen!

Foto's Bart in Canada

Wow, wat is het daar prachtig! Ik geloof niet dat Bart zich ook maar één minuut verveelt!

Zaterdag 21 september: Kiste Trui: Helling Jan de Pad

Aanvankelijk zouden we met z'n vieren starten vanaf de kerk in Middelaar, maar helaas was er één ziekmelding. Beterschap Rob!

Dus Nathalie, Joke en ik hebben met z'n drieën met prachtig nazomerweer gelopen rond de Mookerplas, dan langs de mooi gelegen huizen in Plasmolen (en de schapenwei) en daarna door de weilanden en de Rijksweg overgestoken. Dat is de Startsedalweg. 

Hier gingen we bij de Mookerheide het bos in en na een pittige klim (de enige zwaartegraad in deze route) liepen we over het zandpad door het Zevendal.

Foto: internet

Ik vind het daar altijd erg mooi en het viel best mee met de drukte. Bij de Apostelweg rechtsaf gegaan, over het bospad richting Plasmolen, onderlangs de St. Jansberg. Traian kreeg de koeien in het vizier (sorry koeien..), hij moet nog wel leren dat waar hij het weiland íngaat, hij er ook weer uit kan... Maar sowieso dat hij er helemaal niet in hóeft...

Foto: internet

Aangekomen bij het plein van Plasmolen hebben we een drankjegenomen bij 'Plein 1' en daarna de laatste 1,5 km naar Middelaar gelopen, ook weer een stukje langs de Mookerplas. Er waren vandaag enkele groepen met kinderen actief die we regelmatig tegenkwamen. Die hadden zeker een leuk en sportief weekend!

En wij ook, we hebben in een prima tempo gelopen met wat meer korte pauzes, vooral voor de hondjes.

Dank Joke en Nathalie voor de gezelligheid!

Zaterdag 14 september: Geopad DE-03: Reichswald en Duffelt (Donsbrüggen)

Met twee mannen, vier vrouwen en twee hondjes vandaag de leuke, heuvelrijke route bij Donsbrüggen gelopen. Twee van de dames (twee vriendinnen) liepen voor de eerste keer mee en waren enthousiast en heel gemotiveerd om lid te worden. Fijn!

De wandeling gaat na het oversteken bij de kerk (waarvan de architect dezelfde is als die van de dom van Keulen) meteen vrij steil omhoog, en dan sta je al middenin het bos. 

Vlak daarna kwamen we langs de Steinmänchen (van Markus Gern), die alweer aangegroeid zijn en de hele plek is keurig aangeharkt. De lijm tussen de steentjes is niet heel weersbestendig, maar ik (..) heb mijn minimini-ravage helemaal hersteld (shame on me). 

Steinmänchen en Traian (foto: Rob)

 

Daarna door het bos over het mooie pad onderlangs de enorme wortelboom, waar we even pauzeerden. Toen even het bos uit en er weer in, om boven en over de Adolfsschlucht, waar de wandeling ook naar genoemd is, te lopen. Hier heb je een prachtig uitzicht naar de Duffelt, maar vandaag was het zicht wat minder.

Hierna staken we de weg over en liepen door de Düffel naar Hotel Gnadenthal, dat helaas onlangs gesloten is. Maar, het blijft er prachtig en was een goede tweede pauzeplek. 

Foto's: Rob

En toen zat de wandeling er al bijna weer op, was ca. 7,5 km. Gewoon even een gemakkelijk tussendoortje, omdat ie zo leuk en afwisselend is.

Onderstaande foto heeft iets (mythisch) van de Steinmänchen, maar is onlangs door Bart in Canada genomen: