Even mezelf voorstellen ..

Op de blog kun je lezen wat wandelgroep 'En Route' inhoudt, en hoe het werkt. Ook heb ik mijn hondjes Sofia en Lorenzo aan je voorgesteld. Nu zal ik nog kort iets over mezelf vertellen:

Ik ben, als jongste van zes, geboren en opgegroeid in het Noorden van het land, in Steenwijk (Kop van Overijssel), om precies te zijn. Zo lang ik me kan herinneren was ik liefhebber van natuur, dieren en buitensport. In de omgeving van Steenwijk had je de bossen (De Eese, Woldberg), maar ook Giethoorn, de Weerribben, de Belterwijde (wiede) en Beulakerwijde waren op fietsafstand, en daar was ik dan ook zeer regelmatig (zomers) te vinden. Om te zwemmen, om te zeilen met een vriendinnetje, of om aan de bruggetjes te 'hangen' met een vriendinnetje in Giethoorn (en zo de varende toeristen de stuipen op het lijf te jagen). Tijdens vakanties (in Nederland, met name Terschelling) gingen we regelmatig met de boswachter op pad.

In ons gezin nam muziek een grote plaats in, en tijdens de wandelingen kun je mij soms betrappen op het zingen van liedjes uit mijn jeugd... of Duitse Schlagers (sorry).

Na gewoond te hebben in Hilversum, Zwolle en Nijmegen (werkend als verpleegkundige en later als I.C.- en coronary care-verpleegkundige) ben ik eind jaren '90 met mijn toenmalige (Duitse) partner Jochen op De Horst (Groesbeek) gaan wonen, waar we een klein, schattig huisje verbouwd hebben. Hier konden we ons paard Juweel (KWPN, v. Darwin, ruin) en later ook IJslandermerrie Litfara (Lotje) thuis stallen, met honden Sjouke (wetterhoun) en Bijke (mix herder). Ook konijnen, cavia's en katten ontbraken er niet. Later kwam er nog 'gezinsuitbreiding' met de al op leeftijd zijnde, pittige Connemara-merrie Easter, maar toen waren we al terugverhuisd naar Nijmegen en waren de paardjes gestald in o.m. Dld.

Onze voornaamste tak van paardensport was de endurancesport (met Juweel), reden waarom ik de omgeving Groesbeek en het Duitse Reichswald goed heb leren kennen en er sterk gehecht aan geraakt ben. Het zal je misschien niet verbazen dat wij, vanuit Groesbeek, ook gecombineerde nationale/internationale wedstrijden organiseerden. Door de wedstrijden leerden we ook andere prachtige gebieden in Nederland en de Eifel kennen. En een hoop leuke, sportieve 'paardenmensen' natuurlijk. Gedurende een aantal jaren heb ik het landelijk wedstrijdsecretariaat van de Dutch Endurance Riders onder mijn hoede gehad (nu opgegaan in KNHS).  

Na gedeeltelijk arbeidsongeschikt te zijn geraakt heb ik nog vanuit huis gewerkt als medisch typiste, ook in de paardensport kon ik hier mijn ei kwijt: als redactrice en correctrice van paardenbladen (IJP en Her&DER) en tevens twee boeken over IJslanders. Daarnaast heb ik nog een aantal jaren les gegeven in medische vakken aan een avondopleiding voor volwassenen.

Inmiddels is dit verleden tijd. Ik woon sinds 2016 alleen met mijn honden en twee gebroeders kater: Zorro en Garfield, beide 17 jaar. Ik was in 2018 medeoprichter van 'Waalstappers' en van daaruit heb ik deze wandelclub geïnitieerd.

Ik geniet van het luisteren naar klassieke muziek, van de wandelingen, alleen of met de groep, van mijn tuin en het prachtige uitzicht dat ik heb over het Maas-Waalkanaal. Mijn energiehuishouding is door een aantal medische problemen behoorlijk verstoord, dus zijn de 'drie R-en' voor mij van levensbelang. Wandelen gééft mij energie, mits ik tussendoor voldoende tijd en ruimte heb om weer op te laden.

Ik ben dolgelukkig met mijn wandelgroep, we raken met elkaar in een steeds betere conditie en het is fijn om nu ook wandelingen tot 15 km ertussen te plannen, voor de liefhebbers. De sociale contacten zijn fijn en het is goed te weten dat je steeds weer nieuwe vrienden kunt maken.

Dit was in een notendop mijn verhaal, dank voor het lezen! Ik hoop dat je de fotocollage leuk vindt!