Foxhill-route, zaterdag 24 februari 2024

Een prachtige route door het weilandengebied ten noorden van De Horst, startend bij het kerkje van Wyler (DLD). De afstand was voor ons doen kort, ca. 9,5 km.

Mijn nieuwe huisgenoot hond Traian was voor de eerste keer mee met de groep en deed het prima, eerst een stukje áchter de groep en later een stukje vóór de groep lopend met mij en Marnie.

Met de blubber viel het eigenlijk wel mee, omdat een deel van deze route verhard is.

Tegen het einde kwamen we opnieuw langs Jachtstal 7 Hills (nabij Oude Kleefsebaan), waar al vele paarden in hun trailer stonden te trappelen voor de 'jacht'partij deze middag. Heerlijk, zo'n buitenluchthobby! De ruiters en amazones hadden er duidelijk ook zin in! Lianne was jarig en trakteerde onderweg op stroopwafels. Lekkerrr!

Dank Lianne ook voor onderstaande foto's:

Traian, ik, Marnie

Groenendaal

Wies, Rob, Albert, Monique

Inleidingen bij de stiltewandelingen

 

De volgende inleidingen zijn door Lianne uitgekozen voorafgaand aan enkele stilte ('bijzondere')-wandelingen:

Kijk eens om je heen ..

zie je iets

dat je in gedachten wilt houden

tijdens de wandeling

dat past bij het gedicht?:

'Schoonheid

duurt een oogopslag

Goedheid

Duurt eeuwig

(Sappho (ca. 617-561 v. Chr.)

Rond kersttijd:

lampje

in onze boom

groen als nooit tevoren

brandt één lampje niet

het valt niet op

het zit niet van voren

eigenlijk niemand die het ziet

het lampje is niet stuk of zo

het geeft gewoon geen licht

en wij..

wij laten het gebeuren

het zit toch niet in het zicht

maar ergens in de nacht

als alle andere lichtjes doven

zien wij soms onverwacht

en haast niet te geloven

dat ene lichtje stilletjes fonkelen

warmer, mooier dan de rest

en weten wij weer

dat elk lampje 

wil schijnen met kerst

Jeroen Swaan 2002

Dat ene

Er is een ding op de hele wereld

dat je nooit mag vergeten.

Wanneer je alles vergeet, maar dat ene niet,

dan hoef je je nergens zorgen over te maken.

Wanneer je overal aan denkt,

alles doet en niets vergeet,

maar je vergeet dat ene,

dan heb je eigenlijk niets gedaan.

Rumi

Zaterdag 17 februari, Draisinewandeling

Vandaag was het weer tijd voor een 'bijzondere' wandeling, d.w.z.: de wandeling werd ingeleid door een mooi, kort gedicht, wederom door Lianne. Zij refereerde hierbij ook aan de staat waarin de natuur momenteel is: het lijkt nog winters aan de buitenkant, maar, waar we het niet kunnen zien en misschien zelfs al beginnen te wanhopen, is er al van alles bezig, boven en onder de grond, om het voorjaar, dus een nieuw begin aan te kondigen! 

Voor gedichten zie: Inleidingen bij de stilte 'bijzondere'- wandelingen.

We liepen vandaag met vier mannen, zes vrouwen en één hondje.

Daarna hebben we het eerste uur in stilte gelopen. Hierbij werd het tempo, ook door de vlakke en makkelijke bodem, wel ietsje te hoog. In dat tempo kun je goed marcheren, maar niet echt ontspannen. Dat is dus een aandachtspunt!

Het weer was prima, helaas geen zonnetje, wel droog en zelfs een beetje warm (vooral na de klim).

We liepen langs het draisinespoor naar het platteland van Kranenburg, langs het melkveebedrijf en de Groesbecker Bach (beek), en van daaruit omhoog lopend naar het Reichswald. In het Reichswald beklommen we de Drüllerberg tot aan de Genneperweg. Hierna via het platteland en Pferdeweiden weer terug naar het café bij het oude station, dat helaas wegens carnavalsvakantie gesloten was.

Dank allen voor de prettige aanwezigheid!

Verzamelpunt bij de Tourist Info

Ommetje De Kuilen, zondag 11 februari 2024

Vandaag hebben we met vier mannen en drie vrouwen (helaas drie afmeldingen) plus één hondje het Ommetje De Kuilen gelopen. Dit is op zich qua bodem een redelijk droge route, maar door het niet weg kunnen van al het water waren er toch wat natte stukken, die gelukkig wel enigszins te omzeilen vielen. Langs het Peelkanaal is het altijd mooi, en prima te lopen. In het natuurgebied waren er de runderen, de plas was behoorlijk buiten z'n oevers, zelfs de brem en bomen stonden in het water. Heel mooi was dat we aan de bosrand twee reeën gespot hebben. Daarna verdwenen ze veilig de bossen in. 

Het was natúúrlijk carnaval vandaag, en zéker ook in het dorpje Mill. Daarom hadden sommigen al 'slim' geparkeerd, want om 14.11 uur zou het festijn beginnen en daarom zijn we goed op tijd vertrokken en hebben we maar enkele, heel korte pauzes genomen. 

Bij terugkomst in het dorp vielen we dus midden in de carnaval, maar konden we nog wel (nét) met de auto het dorp uitrijden. Hierdoor hebben we helaas niets meer gedronken samen achteraf, maar het lawaai, en zeker na zo'n mooie natuurwandeling, was tamelijk overweldigend. Aan de andere kant ook best weer leuk om eens mee te maken. 

We liepen in een prima tempo, ondanks de blubberstukjes en het was een prachtige wandeling! Thx allen!

Onderstaande foto's zijn genomen door Albert, merci!

De Kuilen, prachtig nieuw natuurgebied

Albert

En onderstaande foto heeft Bart genomen, thx!

Trage Tocht Hernen, zaterdag 3 februari 2024

Vandaag met een klein groepje van 1 man, 4 vrouwen en 1 hondje gestart vanaf Kasteel Hernen voor een wandeling van 16 km, in een prachtige omgeving.

Helaas bleek deze wandeling toch te behoren tot de 'natte wandelingen' qua bodemgesteldheid, vooral in de eerste helft, het rondje vanaf het kasteel en terug. Dus verdwijnt hij in de map met 'Natte wandelingen'!

Daarna, rond Bergharen, was de bodem wel beter, maar toen begon het eerst te motregenen en daarna echt te regenen, geheel tegen de (betere) verwachting in!

Vanaf Sportpark Bergharen en de manege waar Fjordenpaard Wicky (van Monique R.) lekker buiten stond, liepen we richting Leur, langs de molen, de weilanden, schaapjes, koeien, en opnieuw door het bos, langs de mooie kerk en het Bakhuis naar horecagelegenheid 'De Leurse Hof', waar precies een mooi plekje voor ons was en waar we even bij konden komen na ca. 11,5 km.

Hierna liepen we weer via het bos en langs de molen terug naar Hernen. Niet één keer verkeerd gelopen, heel fijn, vooral als het motregent.....

Dank allen voor de sportiviteit!

En dank Lianne voor de foto's!

Kasteel Hernen

Hieronder: Marnie en ik