Een verdrietig bericht: Lorenzo is op 21 januari ingeslapen.
Zoals de meesten van jullie al wel wisten ging het niet zo goed met hem, sinds ongeveer drie maanden. Hij had last van artrose (pijn) en het geriatrisch vestibulair (duizeligheids)-syndroom.
Na onderzoeken en uitproberen van medicatie leek het af en toe even wat beter te gaan. Maar ineens ging hij afgelopen zaterdag hard achteruit, leek hij ook meer pijn te hebben en was hij heel onrustig.
Zondag kon hij amper nog overeind blijven. Toen heb ik hem, samen met Joke (en Marnie), naar de Evidensiakliniek in Arnhem gebracht, waar hij heel rustig is ingeslapen, op mijn schoot. Lorenzo was ruim 9 jaar, misschien 10.
Lieve Lorenzo, dank voor al die guitigheid, de vele vele wandelingen, jouw kracht, moed, liefde en onbegrensde trouw en vertrouwen.
Hierbij een paar foto's die ik gisteren toegestuurd kreeg. Ik kan het zelf nog niet opbrengen om foto's te gaan uitzoeken, maar het is goed zo en het voelt rustig voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Welkom, ik neem zo snel mogelijk contact met je op!